Het recept voor een lang en gezond leven
Steeds vaker zie ik artikelen verschijnen over ‘longevity’, een lang leven. Met daarin uitgebreide opsommingen van ingewikkelde zaken die je kunt doen of nemen om zeker ouder dan 100 te worden. Want dat lijkt het doel: 100 jaar worden. Het is bijna een item voor de bucketlist geworden. Met de burgemeester van je woonplaats op de koffie en een stukje in de lokale krant.
Maar moeten we dat wel willen? Is 100 jaar worden nou zo zaligmakend? We worden de afgelopen jaren steeds ouder, dus de kans dat we de 100 bereiken neemt ook toe. Onder invloed van de groeiende mogelijkheden van onze gezondheidszorg. Maar het aantal gezonde jaren neemt juist af. Uit cijfers van het CBS blijkt dat de levensverwachting zonder chronische ziekten is gedaald naar gemiddeld 45 voor mannen en 41 voor vrouwen. Zo ongeveer vanaf ons 40ste levensjaar beginnen we dus chronische ziektes te ontwikkelen. En daarmee wordt onze kwaliteit van leven er niet beter op.
We weten dat een gezonde leefstijl helpt om chronische ziektes te voorkomen of uit te stellen. Regelmatig bewegen, zo gezond mogelijk eten, stress vermijden en voldoende slapen. Eigenlijk weten we dat allemaal wel. Maar door de waan van de dag vergeten we het wel eens. Bovendien kost het veel tijd om die gezonde leefstijl elke dag weer in je drukke schema te passen. Moeten we dan toch maar aan de dure poedertjes en supplementen? Helpen die ons om gezond de 100 te bereiken?
“Het lijkt een item voor de bucketlist: op je 100ste verjaardag de burgemeester op de koffie en een stukje in de lokale krant”
Misschien wel, maar wellicht hoeft het allemaal niet zo ingewikkeld te zijn. Als je namelijk kijkt naar waar op de wereld mensen het oudste worden, dan valt op dat op deze plekken het leven eigenlijk heel simpel is. Bijna 20 jaar geleden beschreef Dan Buettner, verslaggever voor National Geographic Magazine, deze plekken al. Je kent ze misschien als de ‘Blue Zones’. Sardinië, Okinawa, Loma Linda, Ikaria en Nicoya. Plekken die Dan en zijn team met een blauwe stift aankruisten op de wereldkaart, vandaar de naam ‘Blauwe Zones’. Toevallig ben ik op 4 van de 5 plekken al eens geweest tijdens mijn reizen. Het zijn plaatsen waar het leven voort lijkt te kabbelen. Het is er bijna altijd lekker weer, ook in de winter. Je ziet er ouderen die nog heel actief zijn. Ze werken in een moestuintje en wandelen vaak dagelijks. Ze wonen meestal bij hun familie en zorgen voor de kleinkinderen wanneer die uit school komen. Allemaal zonder stress, in een gemoedelijke sfeer. Vaak gaan ze in de middag even liggen, wordt er gebeden, of is er een ander moment van rust. Ze eten voornamelijk planten en zorgen dat ze niet te veel eten. Eten tot je voor zo’n 80% vol zit is gebruikelijk. Maaltijden worden samen met het gezin of vrienden genuttigd. Je kunt je de taferelen al helemaal voorstellen: families, die aan lange tafels buiten dineren, gezellig kletsend, de kinderen die er omheen rennen. Het lijkt een sprookje, maar zo gaat het er daar echt aan toe. En misschien nog wel het belangrijkste element: ze hebben het idee dat ze deel uitmaken van een groter geheel. Het gezin of de familie, de gemeenschap of de kerk. Een geheel waarin ze hun eigen plek hebben en tot op late leeftijd nog hun waarde behouden.
Als je het zo bekijkt lijkt het ineens een stuk makkelijker en haalbaarder om op een gezonde, leuke manier oud te worden. Laat die burgemeester maar komen, de (gezonde) taart staat al klaar!
Bronnen:
– Levensverwachting, CBS: https://opendata.cbs.nl/statline/#/CBS/nl/dataset/71950ned/table?ts=1653289160218
– Blue Zones: https://www.bluezones.com/
– Leefstijl: https://doktervalentine.nl/de-pijlers-van-een-gezonde-leefstijl/
