Elke tien kilometer vind je mensen die al zorgdragen voor elkaar en de Aarde
Vandaag is bij Hoogstraten de 68-jarige Nederlander Henry Mentink met een kruiwagen vol buideltjes Aarde de grens overgestoken. Op weg naar Parijs, om daar bij het hoofdkantoor van UNESCO de Aarde voor te dragen voor de Werelderfgoedlijst. Zijn pelgrimstocht voor de Aarde verenigt een reeks Vlaamse initiatieven: “De onderstroom in Vlaanderen is er een van hoopvolle solidariteit en empathie.” Vandaag steekt de boomlange 68-jarige Nederlander Henry Mentink met een kruiwagen vol Aarde bij Hoogstraten de grens over. Vijf dagen geleden op de Dag van de Aarde is hij vanuit Varik bij Nijmegen in Nederland vertrokken om in een rechte lijn naar Parijs te wandelen. (Lees in dit interview op Re-story over de goedlachse en eigenzinnige ondernemer).
Die krui-tocht naar Parijs is een bedevaart voor de Aarde, omdat de Henry daar op 5 juni bij het hoofdkantoor van UNESCO onze planeet – Moeder Aarde – gaat voordragen voor de Werelderfgoedlijst. Dat idee heeft van Varik tot in Parijs mensen en initiatieven verenigd.
In Varik bezielt Henry een kennis- en doe-huis voor de nieuwe economie. Net als wij bij Re-story is Henry ervan overtuigd dat een nieuwe economie een andere grondslag moet hebben: de overstap van het denken vanuit angst naar het denken in termen van liefde en vertrouwen. De zorg voor de Aarde, elkaar en jezelf staat daarbij centraal.
“Wanneer we goed luisteren naar de Aarde dan kunnen we horen en zien dat we haar uitputten. We zien en voelen ook dat we goed voor haar moeten zorgen als we een leefbare Aarde willen voor de komende zeven generaties. Daarom wil ik de Aarde op de Werelderfgoedlijst plaatsen”, motiveert hij zijn krui-tocht naar Parijs.
“Wanneer we goed luisteren naar de Aarde dan kunnen we horen en zien dat we haar uitputten”
Ter voorbereiding van zijn krui-tocht trok Henry een rechte lijn van Varik naar Parijs. Op die rechte lijn richting Parijs is in Vlaanderen de Droomgaard van hof-arts Eric Boydens in Broechem bij Ranst het epicentrum. Henry komt er op zondag 1 mei aan. (Lees op Re-story het verhaal ‘Met zijn boomgaard creëert hof-arts Eric Boydens een plek om terug te durven dromen‘). Vanuit de boomgaard heeft zich van Hoogstraten tot Mechelen als een mycelium – een ondergronds netwerk van draden en schimmels – een netwerk gevormd van initiatieven op de plaatsen waar Henry passeert en waar hem een warm welkom en onderdak wacht. De onderstroom in Vlaanderen is er een van hoopvolle solidariteit en empathie.
Vandaag vindt Henry een thuis bij dorpsgemeenschap Widar in Hoogstraten waar mensen met én zonder beperking samen wonen en werken. Het is gelegen in de Wortel-Kolonie, een beschermd landschap dat sinds 2021 Unesco Werelderfgoed is … Knipoog. Een dag later is Robur op Den Eik in Lille bij Beerse, een ecologische parel met een stiltehuisje in een bos dat dienst doet als herstelplaats voor mensen met burn-out en voor kunstenaars, zijn eindbestemming. Dan gaat de krui-tocht verder richting WillHalla in Zoersel, al zestig jaar (!) een biotuin en inspiratiebron voor velen. Het is ook de bakermat van Velt, de Vereniging voor Ecologische Leef- en Teeltwijze.
Ook in Zoersel is de sociaal-ecologische samentuin deVeldstraat, een ontmoetingsplaats waar mensen rust vinden. En wie helpt, oogst in ruil verse en onbespoten groenten. Van Zoersel gaat het naar de Tuin van hEden in Zandhoven, een plek waar anderhalve hectare weidegrond geleidelijk wordt omgetoverd tot een voedselbos. De dag nadien is het dan 1 mei en komt hij aan op de Droomgaard. Van Broechem gaat zijn tocht langs de Babbelbeekse Beemden, een natuurgebied ter vrijwaring van de biodiversiteit en de leefbaarheid voor mens en dier in de buurt en wordt hij in Duffel door de burgemeester ontvangen.
En dan, het is inmiddels 3 mei, komt hij aan in Mechelen, waar hij wordt ontvangen door de organisatie De Grond der Dingen en ’t Hof bySONder, een ecologische duurzame plek in de binnenstad die vanuit een coöperatieve insteek mensen ruimte geeft om te ondernemen, te groeien en te verbinden. Al deze Vlaamse stops bewijzen wat Henry in de voorbereiding van zijn tocht ontdekte: elke tien kilometer zijn er mensen en initiatieven die al zorgdragen voor elkaar en de Aarde. En dat is niet alleen zo op de rechte lijn van Varik naar Parijs. Trek vanuit de plek waar jij woont maar eens een willekeurige rechte lijn en zie welke prachtige initiatieven en mensen je tegenkomt.
Het is wonderlijk schoon en ontroerend hoe uit deze pelgrimstocht voor de Aarde op een grondslag van liefde en vertrouwen een positief verhaal is ontstaan dat inspireert, stimuleert én bindt. Dat kan tellen in de chaos waarin we vandaag als samenlevingen, met de economie en met de Aarde verkeren. We hebben de Aarde en elkaar nodig, geloof ons, daar snakken we naar.
