Overbevolkingscredo achterhaald
Nadat de industriële revolutie rond 1750 was begonnen in Engeland, volgde in 1798 België en zo spreidde de industrialisatie zich uit over de wereld. Plattelandsbewoners volgden de fabrieken waar werk was, waardoor verstedelijking toenam. De bevolking groeide. Thomas Malthus, een Engelse demograaf en econoom, betoogde dat jaar in zijn ‘Essays on the principles of population’ dat het gezonde evenwicht tussen bevolkingsgroei en voedselproductie in disbalans zou raken. Er leefden toen volgens de Verenigde Naties (VN) circa 1 miljard mensen op de wereld.
De Club van Rome sloot zich in 1970 met haar rapport ‘Grenzen aan de groei’ bij Malthus’ betoog aan. In haar conclusie schreef ze ’De mensheid kan niet blijven doorgaan zich met toenemende snelheid te vermenigvuldigen en materiële vooruitgang als hoofddoel te beschouwen, zonder daarbij in moeilijkheden te komen’.
“Bij een voedseltekort zal de menselijke populatie zich aanpassen aan de nieuwe realiteit, waarmee een ‘enorm’ voedseltekort wordt vermeden”
De populaties in Azië, Verenigde Staten, Latijns-Amerika en Afrika hadden ondertussen, rond 1950, een nog grotere vlucht genomen, aangejaagd door verdere urbanisatie en globalisme.
Voedselverdelingsvraagstuk
De Club van Rome becijferde tevens dat de omvang van de wereldbevolking rond 2040 uit zou komen op 14 miljard, rond 2070 op 28 miljard en in 2100 op 56 miljard. Op basis van die voorspelde exponentiële groei werd een enorm voedseltekort voorzien. Het is een begrijpelijke, maar onjuiste aanname, omdat de natuur zo niet werkt: als op het platteland de populatie muizen afneemt, slinkt het aantal roofvogels. Zodra het weer krioelt van de muizen, zie je ook het aantal roofvogels weer toenemen. Bij een voedseltekort zal de menselijke populatie zich aanpassen aan de nieuwe realiteit, waarmee een ‘enorm’ voedseltekort wordt vermeden.
Een gigantisch voedseltekort is alleen mogelijk als in dezelfde periode wereldwijde misoogsten plaatsvinden. Een verwaarloosbare kans, omdat weersomstandigheden nooit wereldwijd gelijk zijn, zelfs niet ten gevolge van klimaatverandering, en de immense kennis, vaardigheden en technologie die we tegenwoordig tot onze beschikking hebben ons robuust maken om de nodige klappen op te vangen bij misoogsten. Gigantische hongersnood voor de mensheid is alleen denkbaar bij (opzettelijk) mismanagement en/of grootschalige toepassing van geo-engineering en weermanipulatie die voedselteelt onmogelijk maken, oogsten vernietigen en/of voedseldistributienetwerken ontwrichten. Dat sommige landen kampen met voedseltekorten is niet het gevolg van een gebrek aan voedsel, maar het resultaat van dubieuze belangen. Niet bevolkingsgroei, maar geopolitiek, corporate state belangen en/of corruptie, al dan niet verpakt in een nepgroen (hyperinflatie)jasje, zijn een grotere bedreiging voor de mensheid.
Voedseltekort is heden feitelijk een door belangen in stand gehouden voedselverdelingsvraagstuk. Jaarlijks gooien we 30 tot 50 procent van ons voedsel weg. Er is dus voldoende voedsel voor nu en in de toekomst. Zeker als je weet dat mensen in welvarende landen vaak meer eten dan gezond voor hen is, doordat de voedingsindustrie het aangeboden voedsel ultrabewerkt heeft, juist om mensen meer te laten eten, voor hogere winstmarges.
Wereldbevolkingsontwikkeling
Eind 2021 omvatte de wereldbevolking circa 7,9 miljard mensen. Rond de eeuwwisseling was dat ruim 6 miljard. Stel dat de populatieomvang tot 2040 nog iets meer toeneemt dan de afgelopen 20 jaar, dan hebben we in 2040 een wereldbevolkingsomvang van zo’n 10,5 miljard mensen. Dat zijn 3,5 miljard mensen minder dan de Club van Rome voorspelde; een flinke misrekening.
Net zoals haar ‘vermenigvuldigingsvrees’ incorrect is. Sinds 1950 is de mondiale mediaan leeftijd met 7,3 jaar gestegen naar circa 31 jaar en de verwachting is dat dit in 2100 doorgestegen zal zijn naar ongeveer 42 jaar. De huidige wereldbevolkingsomvang is dus vooral te danken aan de levensverwachting die overal ter wereld toegroeit naar de levensverwachting in Westerse landen. We zijn met zijn allen gewoonweg gemiddeld ouder geworden. De verwachting is dat rond 2100 de werkzame bevolking ongeveer net zo groot is als de niet-werkzame bevolking. Hoog tijd om de achterhaalde hypothese van teveel geboortes achter ons te laten om een economische en menselijke catastrofe in de toekomst te voorkomen.
Op basis van de bevolkingsontwikkeling per continent in de afgelopen 70 jaar en een toenemende wereldwijde welvaart lijkt een maximale wereldbevolkingsomvang van 9 à 10 miljard in 2100 logischer. De VN verwacht namelijk vanaf nu een stabilisatie van het aantal geboorten wereldwijd en dat rond 2050 een daling inzet. Daarnaast voorspelt ze dat de sterfte reeds een explosieve stijging heeft ingezet en dat die in 2100 verdubbeld zal zijn. De huidige bevolkingsomvang neemt dus enkel nog toe doordat mensen ouder worden. De VN prognoses dat het aantal geboortes op mondiaal niveau reeds op haar piek zit en een daling snel zal volgen, wordt ondersteund door meerdere wereldwijde ontwikkelingen: hoger opleidingsniveau van vrouwen, anticonceptie, latere gezinsvorming door toegenomen economische onzekerheid voor mensen in de vruchtbare leeftijd, alsook een verschuiving in socialisatie door digitalisering van de samenleving, dalende gezondheid en vruchtbaarheid en een krimpende vruchtbare populatie.
“Het is in het belang van de mensheid, de samenleving én het leefmilieu dat menselijke basisbehoeften gegarandeerd zijn. Dan ontstaat ruimte om aandacht te hebben voor het milieu waarin je leeft en de samenleving waar je onderdeel van bent.
De verwachte wereldbevolkingsomvang rond 2100 is volgens onderzoekers van het ‘Institute for Health Metrics and Evaluation’ aan de Universiteit van Washington rond de 9 miljard, waarvan circa 2,37 miljard 65-plussers en 1,7 miljard jongeren onder de 20.
Als de wereldbevolking niet verjongt en haar ongezonde levensstijl voortzet, komen we in een situatie terecht waarbij het aantal hulpbehoevenden het aantal zelfredzamen ruimschoots overtreft. Een catastrofaal toekomstscenario, dat dringend vraagt om koerswijziging om uitsterving van de mensheid te voorkomen.
Het is dan ook opmerkelijk dat Jane Goodall in een World Economic Forum (WEF) sessie in Davos in 2020 pleit voor een wereldbevolkingsomvang van 500 miljoen mensen, zoals 500 jaar geleden, ter voorkoming van ontbossing van het Amazonewoud. Een zinssnede die ook terug te vinden is op de controversiële Georgia Guidestones, een monument waarvan het doel tot op heden niet helder is. Wel haalt ze terecht in diezelfde sessie aan dat armoede mensen primair dwingt tot overleven. En wat doen mensen in armoede voor warmte? Hout kappen! Het is in het belang van de mensheid, de samenleving én het leefmilieu dat menselijke basisbehoeften gegarandeerd zijn. Dan ontstaat ruimte om aandacht te hebben voor het milieu waarin je leeft en de samenleving waar je onderdeel van bent.
Urbanisatie
In 2016 weerlegde Max Galka, CEO FOIA Mapper, in een bijdrage voor het WEF het overbevolkingsmantra dat nu al eeuwenlang door onze samenlevingen resoneert: 50 procent van de wereldbevolking leeft op slechts één procent van deze aardbol. Stop honderd mensen in een kamer van twee bij twee meter en de meerderheid gelooft dat er teveel mensen zijn. Dat er buiten die kamer ruimte zat is, zien velen over het hoofd. De helft van de wereldbevolking leeft opgehokt in stedelijke (hyper)megastallen en politici zwengelen dit fenomeen wereldwijd nog eens aan door de wijze waarop onder andere de economie, volkshuisvesting, onderwijs en migratie zijn georganiseerd.
Als je teveel mensen ophoopt op een klein oppervlak, ontneem je ze de ruimte goed voor hun (leef)omgeving te zorgen. Mensen raken gevangen in een realiteit van constante stress, waardoor ze in paniek hun eigen nest ‘bevuilen’. Om langdurig met stress om te gaan, vluchten mensen in overmatig consumentisme. Velen die de mond vol hebben over klimaat en milieu, zijn overduidelijk vergeten wat dat precies inhoudt ten faveure van een nepgroen verdienmodel. Als je daadwerkelijk om milieu en klimaat geeft, zul je moeten erkennen dat de mens daar onderdeel van is en dat je rekening dient te houden met menselijke basisbehoeften. Door mensen massaal op te hokken in steden raken ze elke verbinding met en alle kennis over hun leefmilieu kwijt, waardoor we straks een jonge generatie hebben die niet langer begrijpt wat ze moet beschermen. Op school wordt hen een nepgroen verdienmodel ingelepeld als groen. Juist in een wereld waarin mobiliteit en communicatiemiddelen ruim voorhanden zijn, kan de wereldbevolking verspreid leven over de aarde, zodat ze haar verbondenheid met en kennis over die aarde behoudt en keuzes maakt die resoneren met diezelfde aarde.
Machtsconcentratie
Het zijn niet 8 of 10 miljard mensen die een bedreiging zijn voor milieu en klimaat, maar ‘hoe’ wij leven is het probleem. Waarbij zij die aan de mondiale touwtjes trekken vooral (leef)milieuvernietigende keuzes faciliteren.
Het Nederlandse landoppervlak is gelijk aan ruim 5 miljoen voetbalvelden. Als je ieder mens op een vierkante meter plaatst, kun je acht miljard mensen kwijt op ruim 1 miljoen voetbalvelden. Dan houd je in Nederland nog bijna 4 miljoen voetbalvelden over. Het landoppervlak van Nederland bedraagt slechts 0,023 procent van het landoppervlak op aarde. Naast Nederland zijn er nog eens ruim 22 miljard voetbalvelden aan landoppervlak en ruim 54 miljard aan wateroppervlak beschikbaar. Een heleboel ruimte om een gezonde voedselkringloop te garanderen en 8 tot 10 miljard mensen te behuizen, ook al is niet alle ruimte daarvoor geschikt. Ook zonder mensheid zijn het klimaat, milieu en de biodiversiteit altijd in ontwikkeling.
Een papieren werkelijkheid op basis van hypothetische modellen en selectieve observaties wordt gepredikt, die mensen ophokt in stedelijke conglomeraties, voedsel op licht-, water- en nutriëntenrantsoen zet in voedselflats en dieren kapot fokt in megastallen. Het is hoog tijd te doorzien dat wat ons als groen wordt verkocht door overheden, NGO’s en bedrijfsleven, feitelijk nepgroen is en desastreus voor mens, plant en dier. Start met nadenken en bevraag álles. Alle macht en bezit is in handen van een select gezelschap, waarbij jij niet uitgenodigd bent. It’s power, stupid!
