Luister naar je innerlijke wijsheid
‘Luister naar je innerlijke wijsheid’
Dirk Oellibrandt is schrijver, trainer en alchemist. In de zomer van 2018 ontmoetten we elkaar. Uit die ontmoeting onstaat een warme vriendschap en vaste samenwerking. Met Dirk samenwerken is als een weg naar eenvoud en innerlijke wijsheid. We spreken met hem over zijn visie op deze tijd. Duidelijk is dat we van binnenuit moeten leren leven en werken. ‘De dingen die we aan de buitenkant doen zijn prima, maar gaan geen effect hebben als het niet aansluit bij wie we op een diep niveau zijn.’
Hoe kijkt een alchemist naar het leven?
‘Herinnering is voor mij een essentieel deel in dit bestaan. We leven allemaal in een lichaam dat het voor 99,99 procent goed doet. Dat “ding” werkt goed, ook energetisch. Toch zijn we zo gefocust op een intelligentiebron buiten onszelf. We halen onze informatie uit de samenleving of uit de media en de rest van de informatie hebben we dan opgeslagen in ons brein. Dat is raar, want wat ik kan opvangen in mijn brein is niet meer dan één procent van wat er werkelijk aanwezig is.
Er zit een enorme intelligentiebron in wie ik ben, in wat ik in mij draag. De vraag is hoe we daar contact mee kunnen maken. Dat gaat veel meer over “het potentieel dat er al is”, dan over hoe ik zodanig alle stukjes bij elkaar kan brengen dat ik ook wat word. Deze moderne manier van leven is zelden succesvol. Je ziet het overal om je heen. De focus dient dus anders te zijn, omdat je anders vanuit je omgeving een speelbal wordt van wat mensen willen of van je eigen interpretatie van wie je bent. Ik geef vaak het voorbeeld van de arend in een kippenhok. Als je als arend opgroeit in een kippenhok, dan ga je na een tijd vanzelf kakelen. Dat is omdat je niet genoeg binnen jezelf voelt wat je vermogen is. Ik zie in deze tijd heel veel kakelende arenden, dolfijnen, enzovoort.’
Het risico is dan wel dat je dit ook vanuit je hoofd gaat doen.
‘Dat is ook wat we doen. We willen in shape zijn of we doen “even” een work-out. Maar het is allemaal een mentale manier om met het lichaam bezig te zijn. Dat werkt niet. We gaan vanaf de buitenkant naar de binnenkant. Het lichaam gaat natuurlijk wel van alles doen. Je kunt bijvoorbeeld vijftig push-ups doen in plaats van tien, maar het is tijdelijk en mechanisch. Het is niet je echte intelligentie, die daaronder zit.
Kijk naar de geneeskunde, de biologie of de natuurwetenschap. Het is het bestuderen van hoe het lichaam en de biologie werken. In het Taoïsme en ook het Boeddhisme gaat het veel meer over hoe je zelf de belever kunt zijn van dat proces, misschien zelfs de creator. Dan krijg je iets heel anders. Dan komen we van binnenuit. De sleutel hierin is dat we dan zelf de bron zijn en niet meer focussen op de stroom in de rivier. Die bron zit bij ons niet in ons mentale oppervlakkige bewustzijn. Het zit in ons onderbewustzijn. Het is daarbij niet nodig om te weten wat er allemaal in zit. We hoeven alleen die plek als het ware vast te houden.
In het Taoïsme wordt het bewuste, onbewuste en onderbewuste allemaal als één bewustzijn gezien. We kunnen met deze totaliteit contact maken. We kunnen het nooit allemaal kennen, maar we kunnen het als het ware in ons dragen. Dat gaat over de drie centra: buik, hart en hoofd. Als mens gebruiken wij nu bijna alleen het hoofd. Wij gebruiken heel weinig de intelligentie van ons hartcentrum en nog veel minder de intelligentie van onze buik. In deze tijd weten we ook niet meer hoe we dat moeten doen, maar als je mensen hiermee in contact brengt, verandert er iets in de kwaliteit van hun leven.’
Zijn we het kwijtgeraakt of is er iets waar we bang voor zijn?
‘We zijn zeker bang voor onze schaduwkant. In het Taoïsme (of Alchemie) is de schaduwkant niet meer dan een tegenpool van de lichtkant. Het heeft niets te maken met goed of slecht. Het is hetzelfde als dag en nacht, leven en dood. Er is een constante heen-en-weerbeweging. Leven kan pas echt creatief aanwezig zijn als we die twee polen samenbrengen. In onze westerse samenleving zijn we, door onze drive en onze reis naar het hoofd en de wereld om ons heen, de passieve pool (het vrouwelijke, yin) stelselmatig vergeten. We zijn zo sterk gericht geraakt op het proces, dat we meer dan ooit vergeten waar de bron van dat proces is. De bron is ook meer het vrouwelijke. De stroom meer het mannelijke.’
‘Als je als arend opgroeit in een kippenhok, dan ga je na een tijd vanzelf kakelen.’
Wat houdt ons eigenlijk in ons hoofd?
‘De mens heeft in zijn ontwikkeling een reis gemaakt vanuit de buik (instinct) naar het gevoel in het hart naar de ratio. En nu zie je dat mensen zich niet meer herinneren hoe het was. We hebben hier (hoofd) een nieuwe plek gecreëerd die goed is, maar die niet meer aansluit op de twee lagen die daaronder zitten…..
Graag het hele interview verder lezen? Dat kan via deze link van The Optimist of ga naar:
www.clubgroeneveld.nl. Daar vind je onder meer onze podcast met Dirk Oellibrandt en een langer interview.
