Kwantumfysica gaat ons gedrag veranderen
Je kunt je leven creëren zoals je wilt. Dat is de overtuiging van moleculair bioloog en psychodynamisch therapeut Lianne Hermers. Haar cliënten helpt ze hiermee, met inzichten uit de kwantumfysica en epigenetica. Lange tijd kwam ze niet met deze kennis naar buiten, bevreesd voor kritiek vanuit de farmaceutische industrie (die medicijnen wil verkopen). Nu is ze los. De crises in de samenleving vragen erom: “Met mijn werk laat ik ook zien dat medicijnen vaak helemaal niet nodig zijn”.
Toen Lianne Hermers als 7-jarige voor het eerst door een microscoop naar haar hand keek, ging er een wereld voor haar open. Wat zag ze? Wat voelde ze? Wie was ze? Die vragen lieten haar niet meer los, ook niet toen ze ging studeren aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Onderzoek naar kwantumfysica en epigenetica werd haar fascinatie en haar passie. Wat is materie? Hoe werkt ons lichaam? Hoe werkt onze geest? Dat zijn de levensvragen die er voor haar toe doen.
De wetenschap is voor Lianne een solide fundament voor gezondheid en geluk. De kloof tussen wetenschap en menselijke waarden lijkt soms enorm. Toch is dat slechts schijn. De kwantumfysica toonde aan dat in de wereld van de allerkleinste deeltjes andere natuurwetten gelden dan altijd werd aangenomen. Welnu, wat geldt op het allerkleinste niveau, moet wel overal en altijd gelden, voor alles en iedereen. Zo wordt wetenschap concreet voelbaar in ons. De een noemt het bewustzijn, de ander spreekt over licht of liefde. Hoe dan ook: het is meetbaar en waarneembaar.
“Het principe van epigenetica is dat een gen kan blokkeren en iemand helemaal niet ziek hoeft te worden. Of andersom. Gedrag als invloed op erfelijkheid was voor mij een eyeopener”
Lianne, je hebt biochemie, life science en moleculaire biologie gestudeerd. Tijdens je studie werd je belangstelling gewekt voor kwantumfysica en epigenetica in relatie tot psychologie. Kun je daar iets meer over vertellen?
“Tijdens mijn studie werd me uitgelegd hoe je brein biochemisch gezien werkt en welke stoffen vrijkomen bij bepaald gedrag en verslavingen. Ik werkte aan een onderzoek naar dyslexie. Bij die aandoening is een erfelijke component actief, op DNA-niveau. Maar het klinisch beeld van mensen met dyslexie kan heel verschillend zijn. Het ene kind kan ernstig dyslectisch zijn, het andere nauwelijks. Volgens de wetenschap kon dat helemaal niet. De verklaring zit in de omgevingsfactoren. Hoe reageren de ouders? Krijgt het kind erkenning? Is de juiste begeleiding beschikbaar? En daar komt de epigenetica in beeld. Het principe van epigenetica is dat een gen kan blokkeren en iemand helemaal niet ziek hoeft te worden. Of andersom. Gedrag als invloed op erfelijkheid was voor mij een eyeopener. Ik lag op dat moment in een scheiding en wilde weten waarom het mis was gegaan. Ik had angsten. Op basis van de epigenetica kon ik me afvragen of ik mijn angsten misschien zelf creëerde. Dat gaf nieuwe inzichten. Gedrag maakt uit. Voor je lichaam. En voor je leven.”
Waar komt epigenetica vandaan?
“De naam epigenetica is in 1942 bedacht door de Engelse bioloog Conrad Waddington. Epigenetica betekent letterlijk ‘boven het DNA’. Nog preciezer: het zijn markeringen rondom het DNA die genen aan en uit kunnen zetten. Vroeger werd gedacht dat ons DNA ons gedrag en onze fysieke kenmerken bepaalde en dat zoals we waren niet te veranderen of ontwikkelen was. Nieuw wetenschappelijk onderzoek laat zien dat veel genen elke dag aan en uit worden gezet door gedachten, gevoelens en overtuigingen.”
Hoe leg je kwantumfysica uit aan dummies?
“Kwantumfysica onderzoekt het gedrag van de allerkleinste deeltjes, die zó klein blijken te zijn dat de gewone Newtonse natuurkunde niet meer opgaat. Het klopt dat alle materie opgebouwd is uit moleculen en dat moleculen bestaan uit twee of meer atomen. Die zijn weer opgebouwd uit kleinere deeltjes: protonen, elektronen en neutronen. Er werd van uitgegaan dat de ‘allerkleinste’ deeltjes ondeelbaar waren. Om erachter te komen of dat echt zo was, werden deeltjes versneld tot 99,99 procent van de lichtsnelheid en zó hard met elkaar in botsing gebracht dat ze in tweeën braken, de zogenaamde quarks. Daarvoor zijn experimenten gedaan bij het CERN in Genève met een Large Hadron Collider, een enorme ondergrondse deeltjesversneller. Later werden nog meer deeltjes ontdekt, zoals leptonen en bosomen. Toen bleek dat het allerkleinste deeltje helemaal niet bestaat. Deeltjes zijn op te delen tot in het oneindige. Door moderne meetapparatuur is er een voor de wetenschap onbekende wereld opengegaan: materie bestaat niet uit vaste deeltjes maar uit pakketjes verdichte energie. Het lijkt erop dat de spirituele mens dit al wist vanaf het begin van de mensheid.”
Waardoor werd je getriggerd therapeut te worden?
“In die tijd, we praten over 2006, zag ik What the Bleep Do We Know? Die film toonde het dubbel split-experiment, een natuurkundig experiment waarmee wordt aangetoond dat licht en materie zich soms als deeltjes en soms als golven gedragen, en soms allebei tegelijk. Uit het dubbel split-experiment blijkt dat als de beweging van elektronen niet wordt waargenomen, deze zich als golven gedragen. Als ze wel worden waargenomen, implodeert de golffrequentie en nemen de elektronen een vaste plek in. Waarneming is dus heel belangrijk. Zonder waarneming ontstaat superpositie. Deeltjes kunnen dan op meerdere plekken tegelijk zijn. Ik dacht: wat is dit? In mijn studie had ik niet geleerd dat materie zich als licht kan gedragen en kan bewegen volgens een golffrequentie. Door onderzoeksresultaten uit de kwantumfysica kwam spiritualiteit in beeld. Alles is energie en alles doordringt elkaar. Wij zijn één. Alles gebeurt nu. Tijd bestaat niet. Alles is er pas op het moment dat jij het waarneemt, want op dat moment implodeert de golffrequentie en gaat de energie zich vertonen als vaste materie. Met deze kennis wilde ik iets gaan doen. Als kind was ik gek van Tita Tovenaar. Nu voelt het alsof ik zelf kan toveren. Ik leer mijn cliënten hoe ze die kennis kunnen toepassen.”
Hoe pak je dat aan in je praktijk?
“In mijn praktijk haal ik bij cliënten naar boven wat ze echt graag willen. Het mag zo groot zijn als ze zich kunnen voorstellen. Het is belangrijk dat ze vertrouwen hebben dat het gaat lukken. Hoe maakt niet uit. Ze zetten stappen in de richting van hun droom en bereiken die droom misschien op een manier die ze niet konden bedenken. Te vaak blijven we hangen in de manier waarop we iets voor elkaar willen krijgen.”
Werd kwantumfysica in relatie tot bewustzijn serieus genomen door de medische wetenschap?
“O nee. In het laboratorium hoefde ik er niet over te beginnen, dat was not done. Laboranten zaten in hun bubbel. Alles wat erbuiten viel en niet meetbaar was, kenden ze niet en zagen ze niet. Wat wel serieus genomen werd was epigenetica. Ik heb nog meegewerkt aan het human genome-project, waarbij het DNA van één persoon volledig in kaart werd gebracht. Met labs van over de hele wereld hebben we daar maanden aan gewerkt – nu kan dat waarschijnlijk in een uurtje. Wat ons opviel was dat van al ons DNA maar 5 procent codes bevat die eiwitten kunnen produceren, de bouwstoffen van ons lichaam. De rest werd vroeger ‘junk-DNA’ genoemd. Dat zou nutteloos zijn. Daarover waren we verbaasd, want voor celdeling gaat er veel energie naar die 95 procent. We kwamen erachter dat in die 95 procent structuren zitten die met epigenetica te maken hebben. En niet alleen wij waren verbaasd. De hele wereld zit erbovenop om de codes van die 95 procent te ontrafelen.”
Wat zit er in die 95 procent?
“Dat blijkt verband te houden met zo’n beetje alle ziektes die je maar kunt bedenken. Van hartaandoeningen tot auto-immuunziektes. Ook is er verband met ons gedrag en het blijkt van invloed te zijn op gebeurtenissen die voorouders hebben meegemaakt. Uit een onderzoek naar de hongersnood in Nederland in de Tweede Wereldoorlog is gebleken dat kinderen van vrouwen die bloembollen aten (en honger leden) als volwassenen allemaal obesitas kregen. De kinderen van vrouwen die geen honger hadden geleden in dezelfde periode, kregen slanke volwassen kinderen. Dat is maar een voorbeeld. Er moet nog veel onderzoek gedaan worden naar die 95 procent.”
“Met mijn werk als therapeut laat ik zien dat medicijnen vaak helemaal niet nodig zijn. Veel ziektes kunnen we helemaal zelf oplossen met behulp van bewustzijn en wilskracht”
Je bent hier vijftien jaar mee bezig maar pas nu durf je ermee naar buiten te komen. Is de samenleving hier klaar voor?
“Voor de coronacrisis deelde ik mijn kennis op events en in zakelijke trainingen voor bedrijven. Ik was niet actief op internet. Ik wilde niet als zweverig gezien worden maar als wetenschapper. Ik was bang voor negatieve reacties, want met mijn toepassing van de epigenetica kwam ik in het vaarwater van de farmaceutische industrie die medicijnen wil verkopen. Ik heb zelf bij Intervet, op het Radboud en het LUMC gewerkt, dus ik ken de verdienmodellen van de medische wereld. Dat botst. Met mijn werk als therapeut laat ik zien dat medicijnen vaak helemaal niet nodig zijn. Veel ziektes kunnen we helemaal zelf oplossen met behulp van bewustzijn en wilskracht. Door corona staan veel meer mensen daarvoor open. Het collectieve bewustzijn is nu groot genoeg. En de nood is hoog: we zien nu zóveel crises in de samenleving. Daarom vind ik het belangrijk hier nu mee naar buiten te komen.”
Gaan kwantumfysica en epigenetica ons denken en doen veranderen?
“Ik denk het wel, de tijd is er rijp voor. Onze interpretatie van de werkelijkheid begint te veranderen. Het lijkt erop dat we de werkelijkheid in onze geest creëren en dat de stoffelijke wereld een bedenksel is. Het zijn de hersenen die waarnemen en niet onze ogen. Eerst moet iets in ons bewustzijn komen voordat we het werkelijk gaan zien. Een mooi voorbeeld daarvan is de man in het apenpak die tussen basketbalspelers loopt in een aflevering van Victor Mids, illusionist en (niet-praktiserend) arts die illusie en wetenschap samenbrengt. Pas als je het weet, zie je de aap lopen. De belangstelling voor deze onderwerpen is enorm. Kijk ook naar films als Avatar en The Matrix. Dat zijn heel goede vertalingen van de werkelijkheid. Of kijk naar topsporters. Zij passen visualisatie toe en zien zichzelf de beste zijn. Ze geloven en vertrouwen dat ze het kunnen en ondernemen daarvoor de nodige actie.”
Wat hoop je dat er met deze kennis gebeurt?
“Ik hoop op meer onvoorwaardelijke liefde en meer creativiteit, want dan is iedereen op zijn best. Ook hoop ik dat mensen meer moeiteloosheid en rust gaan ervaren, beter met situaties kunnen omgaan en beter voor zichzelf, elkaar en de natuur zorgen. Dit is het moment dat we verantwoordelijkheid kunnen nemen voor ons leven. We hoeven geen angst te hebben en hoeven niet steeds met de vinger te wijzen naar Den Haag en het World Economic Forum. We zijn geen slachtoffers van de omstandigheden. We kunnen ons eigen leven zelf creëren.”
Volgende week in deel II: Het werk van psychodynamisch therapeut Lianne Hermers: “Dingen overkomen ons omdat het blijkbaar zo moet zijn.”
