De man van de toekomst is stevig én liefdevol
Jeroen Biegstraaten bouwt aan stevige en liefdevolle mannenlevens, zodat mannen de vader, echtgenoot, collega en vriend kunnen zijn die ze willen zijn. Dit doet hij met zijn organisatie ‘Mannenkracht’, door middel van avontuurlijke trainingsprogramma’s. Hij schreef er samen met zijn kompanen Rob van Drunen en Pieter Schop het verfrissende boek ‘Het is tijd Man’ over. In dit boek rekenen ze af met de vraag ‘Moet ik nou een koersbepalende alfaman zijn, of een verbindende alfalfaman?’ “Die tijd is voorbij. Je bent het allemaal. Als een man zich dat eenmaal realiseert, maakt hij hele andere keuzes.” aldus Jeroen.
Jeroen schrijft voor B Informed Media en daarom maken we kennis met hem in dit interview.
Vertel eens iets over je eigen achtergrond en je start bij Mannenkracht?
“Ik was zes jaar oud toen mijn vader ons gezin verliet. Hij kwam daarvoor voor mij op afstand. Niet alleen fysiek, maar ook emotioneel. Hij woonde een groot deel van mijn jonge leven in Denemarken met zijn nieuwe vrouw. Ik groeide op met mijn broer en mijn moeder. Mijn moeder was gegrepen door het feminisme, wat op zich helemaal goed was, alleen voor mij als opgroeiende jongen was dat best ingewikkeld. Ik haalde er namelijk de boodschap uit dat ‘man zijn’ niet oké is. Ik dacht dat ik zelf ook niet oké was. Voor mij was dit het startsein van de zoektocht te ontdekken hoe ik dan wél goed zou kunnen zijn. Ik zocht mijn heil in vechtsport, tantra en meditatie. Uiteindelijk voelde ik wel dat ik dat mannenstuk meer kon beetpakken, Zeker na het lezen van David Deida, mijn inspiratiebron op het gebied van mannenwerk. Vrij snel na dit inzicht vroeg Pieter Schop mij als een ceremoniemeester op te treden bij het eerste mannenfestival. ‘Mannenkracht’ bestond toen al, opgericht door Rob en Pieter.”
Je noemt ‘vader op afstand’, is dat voor veel mannen aan de orde?
“Ja, en dat schept verwarring voor veel mannen. Iedere jongen zoekt inspiratie en houvast in zijn ontdekkingstocht naar man-zijn. Als je vader daaruit wegvalt, mis je een stevige en liefdevolle bodem op die tocht. Je valt dan makkelijker ten prooi aan belemmerende standaardbeelden zoals de klassieke alfaman.
Het idee dat je als man pas een kerel bent, als je het als alfaman aanpakt, leeft al eeuwenlang. In de jaren zeventig kwam daar de ‘zo’n man wil ik niet zijn’-beweging tegenover te staan. We noemen dat in ons boek de ‘alfalfaman’, maar die term was óók een oriëntatie. Nu zie ik dat mannen zichzelf nog meer afvragen waar hun houvast zit. Deze mannen willen niet die dominante apenrotsman zijn, maar ook geen krachteloze man die achter zijn vrouw aanhobbelt. Op die zoektocht ontdekken steeds meer mannen dat ze daarvoor naar binnen moeten, dat ze dit niet buiten zichzelf kunnen vinden.”
“Deze mannen willen niet meer die dominante apenrotsman zijn maar ook geen weke krachteloze man die achter zijn vrouw aanhobbelt.”
“Onderdeel van mijn werk is mannen te laten weten dat die onzekerheid prima is. Dat je jezelf kunt openen en dat dit veilig is. Dat is superspannend, omdat er ook een beeld bestaat dat die spierballen-man ertoe doet. Voor het eerste mannenfestival kregen we berichten van een groep mannen ‘dat ze wel eens even langs zouden komen om die mietjes een lesje te leren’. Dat is wat er in onze cultuur gebeurt. Als ik bijvoorbeeld schrijf dat ik me onzeker voel over een bepaalde stap in mijn leven, krijg ik daar regelmatig negatieve reacties op van mannen. Terwijl onzekerheid voor mij een opstapje is voor het doorbreken van een ander punt in mijn ontwikkeling. Het is een noodzakelijke stap om vanuit kwetsbaarheid naar kracht te komen, maar dan van binnenuit.”
Waarom voelt de ene man zich wel aangesproken om naar binnen te keren en een andere man niet?
“Ik heb het niet onderzocht, maar ik denk dat het verband houdt met de mate van veiligheid. Als je je veilig voelt, kun je je openen. Als de wereld bedreigend voor je is, blijf je vaak hangen aan de wat oudere denkbeelden over hoe een man zou moeten zijn.”
Welke angsten leven er bij mannen nog meer?
“De angst om niet goed genoeg te zijn hoor ik van veel mannen. Mannen willen bewijzen dan dat ze goed genoeg zijn. Misschien is dat wel dezelfde verwarring die ik zelf heb gekend, of het is iets cultureels omdat het niet meer zo duidelijk is wat een goede mannen-carrière is. Voorheen wisten we dat heel duidelijk: het slagveld op gaan of fysiek aan de gang gaan.
Een andere angst die ik veel zie is emotionele angst: niet veilig voelen bij andere mannen of bij vrouwen. Mannen opereren het liefste solo: dat voelt emotioneel het veiligst, want ze hoeven anderen niet in hun persoonlijke ruimte toe te laten.
Je wilt bij Mannenkracht juist dat mannen zich met elkaar verbinden, dat staat dan haaks op de beleving van mannen.
Ja, dat klopt. Mannen ontdekken bij ons dat het juist heel fijn is als ze die drempel over gaan.
Hoe zorg je ervoor dat die drempel wat lager wordt, hoe zorg je voor die veiligheid?
Door niemand te veroordelen, door iedereen de ruimte te geven, uit te laten spreken of te delen. Al die bewegingen gaan over openen en actief steunen.
“Veel mannen zijn bang dat ze niet goed in bed zijn, alleen zie ik maar weinig mannen die op onderzoek uitgaan hoe je een betere minnaar wordt.”
Welke angsten kennen mannen nog meer?
Angst om het niet te weten in het leven. Dan kom je als het ware weer op die laag van falen, dan ben je zwak. Je moet als man een koers kunnen uitzetten, anders ben je geen echte man. Ook geen goede vader of goede minnaar. Veel mannen zijn bang dat ze niet goed in bed zijn, alleen zie ik maar weinig mannen die op onderzoeken hoe ze een betere minnaar kunnen zijn.”
Heb je enig idee hoe dat kan?
“Toegeven dat je iets nodig hebt, wil zeggen dat je niet perfect bent volgens het gangbare plaatje. Dat blijkt lastig voor veel mannen. Wat mij geholpen heeft is mannen zien die zo’n stap al gezet hadden, heel krachtig waren en hun onzekerheid toonden. Ze waren niet een soort zwakke zak aardappelen geworden, maar een man die kracht toont, zijn waardigheid bewaard én zich opent als het nodig is.”
Je noemde dat mannen zich ook niet veilig voelen bij vrouwen, hoe zit dat?
Tussen mannen onderling speelt fysieke veiligheid; ‘kan ik je aan’. Tussen mannen en vrouwen leeft de vraag ‘ben ik emotioneel veilig’. Het is heel spannend om een vrouw emotioneel dichtbij te laten komen. Wanneer mannen zich eenmaal openen, is dat voor een vrouw ook even schakelen. Zij zag haar man altijd als rots in de branding en wat betekent dat als dat een keer niet zo is? Je moet als stel leren daarmee om te gaan.
Heb je hier zelf ook in je relatie mee geworsteld?
“Ja, ik heb al zeventien jaar een relatie en voelde me toch niet veilig. Dat was een hele ontdekking. Ik doe al bijna dertig jaar aan vechtsport en sta fysiek mijn mannetje. Ik merkte dat vrouwen hun behoefte vaak tonen door iemand verwijten te maken of te beschuldigen van iets. Emotionele veiligheid is een andere laag. Daar sta je dan met je zwarte band. Ik had geen idee wat ik moest doen. Inmiddels heb ik geleerd dat ik mijn behoefte gewoon kan uiten dat ik mijn partner kan horen in haar behoefte. Soms heb ik daar zin in, maar soms ook niet. Ik ontdekte dat je het beste voor je eigen veiligheid kunt zorgen door te zorgen voor je eigen behoefte.”
Is er iets dat je opvalt in je praktijk bij relatiecoaching?
Laat ik voorop stellen dat ik het heel leuk vind om te stellen te helpen bij die dynamiek. Naast ‘Mannenkracht’ is dat wat ik het liefste doe. Als je ziet hoeveel aannames en misverstanden door de lucht vliegen en voor irritatie zorgen over en weer. En hoe mooi het is ze te helpen elkaar weer te zien, begrijpen en horen.
Mannen en vrouwen zoeken meestal in hun relatie oplossingen voor iets waar ze mee zitten terwijl er juist veel oplossingen liggen in met je eigen sekse zijn. Er zijn mannen die het gevoel hebben niet uit de verf te komen. Pas als ze ontdekken dat hun vragen beantwoord worden door samen te zijn met andere mannen, ervaren ze de steun die ze bijvoorbeeld niet van hun vader hebben gehad. Daar komt bij, je partner heeft een belang bij de uitkomst van de oplossing. Zij heeft niet echt ruimte om dat hele proces mee te maken dus als je dat ergens anders doet, geeft dat meer helderheid en liefde terug in de relatie. Voor vrouwen is dat niet anders.”
Dat weten niet veel mensen
“Inderdaad. Vooral mannen maken hun partner de enige ter wereld die hen echt goed begrijpt. Dat is per definitie gespannen. Want als zij geen ruimte heeft, voel jij je rot. En dat is ook niet eerlijk.”
Hoe ziet de man van de toekomst eruit?
“Leuke vraag! Die is stevig én liefdevol. Die heeft intern de beide kanten van de medaille gevonden. Hij kan dat uiten naar zichzelf en naar de mensen om hem heen. Het is niet belangrijk wie de sterkste is of het tofste. De man die zich opent, ondanks het feit dat hij dat spannend vindt, die vind ik supertof. Niet de spierballen, maar jouw waarheid is wat telt.”
Info: www.mannenkracht.nl
