Beïnvloeding: kies of deel jij?
Het is al even een actueel onderwerp: laat je je beïnvloeden, of ben jij degene die invloed uitoefent? Beïnvloeden en beïnvloed worden is normaal, in elke relatie. Maar de vraag is altijd: welke intentie zit erachter? Om dat te kunnen onderscheiden, is het belangrijk te weten wat je wel en niet wilt. Zeker omdat beïnvloeding ook heel subtiel kan zijn. Vooral de reclamewereld, pers en overheid weten hiermee zeer goed om te gaan. Hoe je een boodschap brengt, bepaalt de reactie.
Stel, je moet een kind iets vervelends vertellen en je valt met de deur in huis: “Je moeder is gevallen en ligt in het ziekenhuis”, dan weet je zeker dat het in huilen uitbarst. Als je het eerst op schoot zet en dan in stukjes en beetjes het verhaal vertelt, kan hij er een stuk beter mee omgaan en zal niet in paniek raken. Wat geldt voor kinderen, geldt ook voor volwassenen. Weet je nog hoe bij het begin van de pandemie het beeld werd geschetst in de media: dat van uitpuilende IC’s en stervende mensen? Elk nieuwsbericht begon met het aantal mensen dat gestorven was aan het virus. Dat wakkerde direct een primaire doodsangst aan. En mensen in angst of paniek zijn veel makkelijker te beïnvloeden en werken dus makkelijker mee aan maatregelen.
“Al is het zelfs maar één persoon die jij positief beïnvloedt, je bereik kan onverwacht groot worden door de factor van vermenigvuldiging”
Welke invloed heb jij?
Ook jouw invloed is groter dan je denkt. Misschien denk je: wat voor zin heeft het om mijn mening te geven, niemand wil het zien of horen. Maar bedenk dan: al is het zelfs maar één persoon die jij positief beïnvloedt, je bereik kan onverwacht groot worden door de factor van vermenigvuldiging. Lees daarvoor het onderstaande verhaal uit India. Het kan je over de drempel helpen om niet meer je mond te houden. Ik weet dat velen van binnen schreeuwen, maar van buiten nog weinig laten merken aan hun omgeving. De reden is volkomen logisch, maar misschien helpt dit je over je zorgen heen en ga je je eindelijk volledig durven te uiten. Het is namelijk niet gezond om iets op te kroppen…
In India leefde een koning met een groot verdriet. Hoewel hij de laatste oorlog had gewonnen, was zijn zoon omgekomen in de strijd. Hij sloot zich op in eenzaamheid. Op een dag klopte er een bezoeker aan. Hij had voor de koning een spel ontwikkeld met twee legers, op 64 zwarte en witte vakjes. De koning vond het een prachtig spel en wilde de avonturier bedanken: hij mocht alles vragen wat hij wilde! De bezoeker vroeg het volgende: “Ik wil 1 rijstkorrel voor het eerste vakje op het schaakbord, 2 voor de tweede, 4 voor de derde, en het aantal verdubbelt voor ieder vakje tot 64.” “Maar natuurlijk”, zei de koning, “wat een bescheiden vraag!” Een week later klopten verwarde wiskundigen aan bij het kasteel. Het ging namelijk om een totaal van 18.446.744.073.709.551.615 rijstkorrels… In woorden is dat 18 triljoen 446 biljard 744 biljoen 73 miljard 709 miljoen 551 duizend 615… Zó veel dat heel India bedekt zou zijn onder een laag van 30 centimeter rijst. De koning benoemde de avonturier tot zijn hoogste raadgever, want zoveel rijst kon hij met de beste wil niet geven. Wat met een rijstkorrel in vakje 1 begon, eindigde in een onuitspreekbaar getal door het aantal rijstkorrels in elk opvolgend vakje te verdubbelen – tot aan vakje 64. Zo groot kan iets dus worden, al begint het klein.
Met dit verhaal wil ik natuurlijk niet zeggen dat je dit letterlijk moet nemen, in de zin dat wanneer je één persoon iets vertelt, het uiteindelijk de hele wereldbevolking bereikt. Het gaat erom hoe snel gezaaide zaadjes zich kunnen verspreiden. Maar dat kan alleen als je ze als de sodemieter gaat zaaien.
Hoe breng je de boodschap?
De ‘andere kant’ van beïnvloeding is steeds duidelijker in de pers. Sinds de vaccinaties ‘normaal’ zijn geworden, komen er verhalen van mensen die na de vaccinatie sterven. Deze overledenen heten in de pers ‘broze oude mensen’ met onderliggend lijden. Geschreven werd al dat ouderen eerder sterven aan corona dan jongere mensen, onderliggend lijden werd nauwelijks genoemd. En áls dat wel werd gedaan, was de hoofdoorzaak steevast corona. Deze manier van communiceren heet subliminale beïnvloeding. Daarmee beïnvloed je het onbewuste verstand door bepaalde informatie te verstoppen en andere informatie te benadrukken.
Een voorbeeld: “Het is druk op de ic’s omdat vooral oudere mensen van boven de 80 jaar dit virus niet goed lijken aan te kunnen. Een percentage overlijdt hier dan ook aan”. Dit roept een bepaald gevoel bij je op. Vergelijk dat eens met de volgende zin over hetzelfde onderwerp: “De afschuwelijke hoeveelheid doden op de overvolle ic’s geven de overwerkte en onderbezette zorg enorme stress”. Deze laatste zin zorgt voor een reactie van het overlevingsmechanisme dat in ieder mens aanwezig is. De impliciete boodschap luidt: “Wij kunnen er allemaal aan sterven en dan is er misschien geen ruimte op de ic als ik ziek word. Waar moet ik heen?”
Je begrijpt dat de manier waarop iets wordt verteld, impact heeft op degene die luistert. Het zou daarom fijn zijn als er voortaan alleen maar feitelijkheden zouden worden verteld. Gewoon zoals het is: “Er was meer oversterfte in de zomers van 2022 en 2021 dan in die van 2020. Wat dit betekent, moet worden onderzocht”.
“Politieke leiders houden van framen in Jip-en-Janneke-taal, want dit stimuleert onbewust het onbehagen bij mensen”
De werkelijkheid is anders. Politieke leiders houden van framen in Jip-en-Janneke-taal, want dit stimuleert onbewust het onbehagen bij mensen. De herhaling van zinnen, woorden in overtreffende trap, de koppelwoorden en de manier waarop zinnen afbuigen, zorgen ervoor dat het opdrachten worden die direct in ons onderbewustzijn (kunnen) belanden. Zolang we denken dat politici het goed met ons voor hebben, geen dubbele agenda hebben en ons oprecht willen helpen, geloven we eerder wat ze zeggen. Je kunt echter beter de volgende vuistregel toepassen: Luister niet naar wat gezegd wordt, maar naar wat er gedaan wordt.
Eerst zei bijvoorbeeld oud-minister van Volksgezondheid De Jonge nog dat ze niemand zouden verplichten een QR-code bij zich te dragen. De realiteit was anders: binnen twee maanden werd medische apartheid ingevoerd met diezelfde QR-code, zelfs al had je hepatitis, kanker, obesitas of een griep onder de leden. Met die QR, die je kreeg omdat je geprikt was, kreeg je toegang tot horeca, bioscoop en ander vermaak. Terwijl een gezond iemand die niet rookte, niet overmatig dronk en niet ziek was, maar geen prik had gehad niet meer naar binnen mocht. Door een slim chantagesysteem wordt dus net gedaan alsof iedereen vrije keus heeft, maar in de praktijk is dat niet zo.
Beïnvloeding gebeurt altijd en daar is (mits er een goede intentie achter zit) niet veel mis mee. Toch zou ik willen zeggen: blijf nadenken. Op welke grond zegt je partner of vriend(in) dat je iets moet doen? Is dat waar? Doet de boodschapper ook echt wat hij/zij zegt? Als dat het geval is, is dat een stuk vertrouwenwekkender.
Evenwaardigheid
Mijn ideaal is een samenleving gebaseerd op eenheid in verscheidenheid, in plaats van verdeel en heers. Een samenleving waarin de echte kunst een centrale plaats inneemt in plaats van ‘de wetenschap’ die dit tegenwoordig doet. Een samenleving op basis van even-waardigheid in plaats gelijkwaardigheid. Zodat verschillen er mogen zijn zonder dat die ‘gaan schuren’.
We kunnen wel degelijk op een dergelijke manier samenleven, maar dan moeten we wel die zaadjes gaan planten. Iets wat je niet uitspreekt bestaat ook niet. Als jij je woorden en je mening voor jezelf houdt, zal het nooit ontvangen worden door een ander. Elke keer dat je je woorden wegslikt, is het een gemiste kans op verandering. Wil je het begrip tussen jou en je omgeving behouden en daarmee een gezond klimaat ontwikkelen van wederzijds respect, dan is het belangrijk om je te laten horen. Gezondheid komt van binnenuit en start met een gezonde dialoog met jezelf en je omgeving.
