Paardenbloemen zijn om op te eten: speuren, wildplukken en armeluishoning koken
‘Ha, ha, ha-tjsie!’ Ja hoor, het is weer zover. Net begint het zonnetje weer lekker te schijnen of je krijgt een voorjaars- of zomergriepje. Maar eigenlijk is dat niet nodig. Want moeder natuur, die haar fijne zonnetje zo makkelijk afwisselt met een regenbui of gemeen koud windje, zorgt ook voor weerstand. Overal in het gras bloeien mooie gele paardenbloemen. En weet je wat? Die kun je eten!
Onze oma’s knipten vroeger de toppen van de jonge bladeren en deden die door de sla. Het smaakt een beetje bitter, maar, zoals zij leerden van hun moeder en die weer van hun moeder, je wordt daardoor niet zo snel verkouden. En als je al verkouden bent, dan gaat het sneller over.
Ezel
Naast de blaadjes kun je de steeltjes gebruiken en van de bloemen kun je een zonnig uitziende jam maken. In paardenbloemen zit veel vitamine A en vitamine B, C en D. Er zit ijzer en mangaan in, kalium, natrium, zwavel, kiezelzuur en magnesium. Zo’n paardenbloem is dus gewoon een potje voedingssupplementen van moeder natuur. Konijnen, geiten, paarden en ezels zijn er dol op. En als je dan weet wat er in zit, kun je toch niet meer zeggen dat een ezel dom is.
Renpaarden
Het zijn niet alleen oma’s die graag paardenbloemen gebruiken, omdat ze gezond zijn. In de professionele wereld van renpaarden geven de verzorgers de paarden verse paardenbloemen om deze dure paarden goed in conditie te houden, paardensterk zogezegd.
Dat zonnige gele bloempje is echt een krachtpatser. Want paardenbloemen verbeteren ook nog eens de grond. Als de bladeren van de plant plat op de grond liggen, moet er nog veel werk gedaan worden. Als de bladeren omhoog gaan staan, is de plant al bijna klaar. Nu er zoveel wordt gepraat over uitputting van de grond, moeten we dus nog zuiniger zijn op onze paardenbloemen.
“Van de bloemen kun je een zonnig uitziende jam maken”
Koffie
Vroeger, toen er tijdens de tweede wereldoorlog een tekort aan koffie was, gebruikten mensen de wortels als vervanging voor koffiebonen. Ze sneden de wortels in schijfjes en roosterden die net als koffiebonen. Daarna werd er koffie van gezet. En, verrassing, de bittere wortel was door het roosteren zoet geworden. Maar echte koffieleuten drinken toch liever hun bruine goedje van echte koffiebonen.
Plukken
Jam van paardenbloemen is echt lekker. Daarvoor moet je natuurlijk eerst naar buiten om ze te plukken. Maar wel even opletten. Het liefste pluk je ze niet langs de kant van de weg, want dan zijn de bloemen opgegroeid met uitlaatgassen. Hondenveldjes zijn ook niet fijn. Een mooie oude fruitgaard wel. En vaak groeien ze gewoon in je eigen tuin of in de schooltuin. Laat altijd genoeg bloemen staan, om later weer nieuwe paardenbloemen te krijgen. En let op of de bladeren al omhoog staan. Anders hebben ze niet genoeg energie voor hun zware grondwerk. Eind mei is de beste pluktijd. Flink speuren naar een goede plek is de eerste lol. Dan het plukken. Nadat je dat gedaan hebt, kun je de bloemen het beste even op een doek buiten laten liggen. Vaak zitten er insecten in en die wil je niet in je jam. Gun ze even de tijd om weg te lopen.
Paardenbloemenjam
Om te beginnen knip je al het groen onder het bloemhoofdje af. Groene blaadjes zijn bitter, dus die verwijder je. Je wilt een lekker zoete jam toch? Voor één potje heb je ongeveer 50 gram paardenbloemen zonder groen nodig. Leg de bloemen in een kookpan. Om meer smaak te krijgen kun je er een schijf bio-sinaasappel en een schijf bio-citroen bij doen, maar nodig is het niet. Giet kokend water op de bloemen tot alles net onder staat. Laat het mengsel 24 uur staan en rustig intrekken.
De volgende dag is het tijd om creatief te worden. Je kunt nu gelei maken, maar eerst is het leuk om bloemblaadjes en een paar bloembodems in het potje doen. Dat ziet er leuk uit. Wil je bloemblaadjes in je jam, dan kun je die nu uit de bloem trekken en apart leggen.
De inhoud van je kookpan, het paardenbloemvocht met inhoud, giet je door een zeef met daarin een theedoek, in een andere pan. Als alles gezeefd is knijp je de theedoek nog even goed uit boven de jampan waar het vocht nu in zit.
“Het gele goud in een potje smaakt een beetje naar honing”
Je kunt nu kiezen of je jam mét of zonder suiker wilt. Het makkelijkste is geleisuiker te gebruiken (zo’n 220 gram). Dat voeg je toe aan het vocht en dan kook je volgens de gebruiksaanwijzing op het pak geleisuiker verder. Als je bloemblaadjes door je jam wilt, roer je die er nu doorheen. Vervolgens giet je het in een schoon jampotje en klaar is je jam.
Jam zonder suiker
Voor jam zonder suiker kun je kiezen voor appelpectine en bijvoorbeeld kokosbloemsuiker. De pectine geeft de jam stevigheid. Hierbij is het een kwestie van proeven hoeveel je nodig hebt om het lekker te maken.
Heb je geen appelpectine, maar wel een toko in de buurt, dan kan je agar agar kopen. Zo heb je helemaal naar eigen smaak paardenbloemjam gemaakt. Wat ook wel armeluishoning genoemd wordt, want jouw gele goud in een potje smaakt een beetje naar honing.
Smakelijk eten!
