Gezondheid

Hoe veilig was de c-prik tijdens zwangerschap?

Elke dag wordt de coronapandemie gelukkig weer een beetje meer vroeger. De virusellende van de afgelopen jaren lijkt voorbij. Onderzoeksmateriaal dat eigenlijk binnenskamers had moeten blijven, doet vermoeden dat zich achter een rookgordijn van censuur en propaganda een farmacologische ramp heeft voltrokken. Vooral vrouwen in de vruchtbare leeftijd zijn daarvan slachtoffer geworden.

Nog steeds adviseert het Nederlandse RIVM zwangere vrouwen zich te laten vaccineren tegen COVID-19. Nog steeds staan op sociale media daarvoor de door de Nederlandse overheid betaalde videoboodschappen. Bijvoorbeeld de video waarin experts vrouwen voorhouden dat vaccinatie tegen COVID-19 geen enkele invloed heeft op het verloop van hun zwangerschap.

Die boodschap is in lijn met ‘de wetenschap’. Volgens krantenberichten uit voorjaar 2022 zouden de vaccins niet alleen zwangere vrouwen beschermen tegen het gevreesde virus, maar ook de kans op een doodgeboren kind verminderen. Die berichten waren gebaseerd op een metastudie die de uitkomsten van twee dozijn epidemiologische studies, wereldwijd uitgevoerd onder gevaccineerden vrouwen, heeft samengevat.

De Nederlandse statisticus Marc Jacobs vroeg zich of de metastudie klopten, en rekende de uitkomsten zelf na. Hij kwam tot een andere conclusie. Hij kon geen statistisch significante beschermende werking van de vaccins ontdekken. De reviewers die beoordelen of een onderzoek voor publicatie in een wetenschappelijk tijdschrift in aanmerking komt, hadden kennelijk iets over het hoofd gezien.

Dat is op zichzelf al zorgwekkend, zeker als het gaat om onderzoek op basis waarvan overheden en artsen zwangere vrouwen aanbevelen een vaccin te nemen. En zeker als op sociale media onheilspellende berichten circuleren die suggereren dat in landen waar grootschalig is gevaccineerd toch heus iets aan de hand is.

‘Desinformatie’

In januari 2022 liet de Nederlandse postmortale zorgspecialist Edwin Spieard weten dat hij een toename van het aan doodgeboren kinderen zag en dat hij zich erover verwonderde dat er geen animo was om de oorzaken van het fenomeen te bestuderen. Burgers krijgen via juridische procedures cijfers van ziekenhuizen in handen, waaruit blijkt dat gevaccineerde vrouwen wel degelijk een verhoogde kans op een miskraam of een doodgeboren kind hebben. Verpleegkundigen verklappen dat baby’s van gevaccineerde moeders met een hartafwijking op de IC liggen. En dat gebeurt allemaal in een periode waarin in alle ontwikkelde landen in alle leeftijdsgroepen de oversterfte angstaanjagend hoog is.

Volgens artsen zijn die signalen stuk voor stuk staaltjes van desinformatie, schrijven ze in opinieartikelen. “Het verspreiden van desinformatie over de impact van vaccinatie op de vruchtbaarheid moet aan banden worden gelegd”, schrijven Ierse gynaecologen bijvoorbeeld in een medisch vakblad. “Als dat niet gebeurt, gaan jonge vrouwen twijfelen over vaccinatie. Artsen moeten dit nepnieuws tegenspreken.”  

Het is een pleidooi voor censuur dat gepaard gaat met een rotsvast vertrouwen in de juistheid van de boodschappen van de overheid. “Er is geen bewijs dat welk covidvaccin dan ook schade toebrengt aan het ongeboren kind of de vruchtbaarheid”, citeren de auteurs de Ierse overheid.

Strikt genomen is dat waar. Als je alle casestudies, brieven, WOB-documenten en berichten die circuleren in de alternatieve media negeert en uitsluitend kijkt naar de grote wetenschappelijke studies die tot nu zijn gepubliceerd in de wetenschappelijke literatuur, dan is dat bewijs er inderdaad niet. Maar de kwaliteit van die studies is, zoals het rekenwerk van een onafhankelijk expert als Marc Jacobs liet zien, twijfelachtig. Bovendien, en dat is minstens net zo relevant, gaat het om observationeel onderzoek dat gevaccineerde vrouwen vergelijkt met andere vrouwen.

Geen klinische trials

Er kleven een paar levensgrote en onoplosbare problemen aan observationeel onderzoek. Om te beginnen is er altijd sprake van factoren die het beeld vervormen. De groep jonge vrouwen die zich niet heeft laten vaccineren, verschilt waarschijnlijk op tal punten van de groep die wel bereid was zich te laten vaccineren. Misschien zitten er bij die eerstgenoemde groep bijvoorbeeld vrouwen die tijdens de pandemie serieuzere problemen hadden dan een vervelend virus. Misschien bevonden ze zich aan de rand van de samenleving, waardoor ze niet konden worden bereikt door de media en de gezondheidszorg. Alleen al daardoor kan observationeel onderzoek nooit precies aangeven wat nu het effect is van vaccinatie en wat het effect is van al die, vaak ook nog onbekende, achtergrondfactoren.

Daarvoor is een ander type onderzoek nodig: een gerandomiseerde en placebogecontroleerde klinische trial. Daarbij stellen wetenschappers zorgvuldig een groep proefpersonen samen en laten ze het toeval bepalen wie een medicijn krijgt en wie een middel zonder actieve stoffen.

Normaliter komen medicijnen pas op de markt als ze grondig zijn beproefd in klinische trials. Voor bijzondere groepen, zoals zwangere vrouwen, zijn er meestal zelfs aparte trials nodig, met zwangere vrouwen als proefpersoon.

Tijdens de pandemie hebben overheden deze procedures overboord gegooid. Pfizer bestudeerde de veiligheid van zijn mRNA-vaccin in een klinische trial die slechts enkele maanden duurde. Er was kennelijk geen behoefte aan een trial met zwangere proefpersonen.

“Als er iets mis is met menstruatie, dan kan dat een alarmsignaal zijn. Het kan het eerste teken zijn van grote schade aan de seksuele en reproductieve gezondheid van vrouwen”

Pfizer begon pas met een trial voor zwangere vrouwen in het voorjaar van 2021, toen de massavaccinaties al waren begonnen. Deze liep tot de zomer van 2022, maar de resultaten zijn (toen dit stuk werd geschreven – mei 2023) nog niet gepubliceerd. Toen farmabedrijven, overheden, massamedia en artsen zwangere vrouwen onder druk zetten zich te laten vaccineren, baseerden ze zich dus niet op deugdelijk wetenschappelijk onderzoek.

Doodgeboren kinderen

Dat dit voor veel vrouwen ernstige gevolgen kan hebben, blijkt uit de databank van het Amerikaanse Vaccine Adverse Events Reporting System (VAERS). VAERS is een systeem waarin artsen, patiënten en familieleden bijwerkingen van vaccins kunnen melden.

Voorjaar 2023 publiceerde de Amerikaanse gynaecoloog en verloskundige James Thorpe een analyse van alle bijwerkingen van de covidvaccins die iets te maken hebben met zwangerschap. De uitkomsten waren verontrustend. Vergeleken met de griepprik was de kans op een miskraam of een doodgeboren kind na de covidprik met een factor van respectievelijk 80 en 30 verhoogd. Normaliter zouden de wenkbrauwen van de bureaus die waken over de veiligheid van medicijnen omhoog zijn gegaan bij een toename van een factor 2.

Naomi Wolf

Er is alle reden om aan te nemen dat er in ieder geval voor zwangere vrouwen onderbelichte risico’s aan de covidvaccins kleven. Voor feministe Naomi Wolf, schrijver van The Beauty Myth en in de jaren negentig als adviseur betrokken bij de verkiezingscampagne voor Bill Clinton, was dit al duidelijk binnen enkele maanden nadat de massavaccinaties waren begonnen.

Toen de verhalen gingen circuleren over vrouwen die na vaccinatie menstruatieproblemen kregen, vroeg Wolf daarvoor aandacht op de sociale media. Ze verloor onmiddellijk haar Twitteraccounts. Ze had zich volgens Twitter schuldig gemaakt aan ‘desinformatie’. Net als in Europa beschouwden Amerikaanse autoriteiten de theorie dat er een verband is tussen vaccins en menstruatieproblemen als onzinnig, ook al stroomden de meldingen hierover binnen. Pas in het najaar van 2022, toen er zoveel wetenschappelijk onderzoek was verschenen dat het ontkennen van een verband zinloos was geworden, gaven de autoriteiten en massamedia schoorvoetend toe dat de covidvaccins inderdaad menstruatieproblemen konden veroorzaken.

“Als er iets mis is met menstruatie, dan kan dat een alarmsignaal zijn”, vertelde Wolf in een gastcollege voor het particuliere Amerikaanse opleidingsinstituut Hillsdale College. “Het kan het eerste teken zijn van grote schade aan de seksuele en reproductieve gezondheid van vrouwen.”

Toen een eigenwijze Amerikaanse rechter in januari 2022 de medicijnautoriteit FDA had verplicht om versneld interne documenten over de veiligheid van Pfizers covidvaccin vrij te geven, recruteerde Wolf via haar internetplatform dailyclout.io een team van artsen, statistici, wetenschappers en andere specialisten dat het materiaal ging analyseren. De Pfizer Files bestonden uit honderdduizenden pagina’s, waarin Pfizer onder meer de bijwerkingen en de effecten had bijgehouden die gedurende de eerste drie maanden na het begin van de massavaccinaties bij het bedrijf waren gemeld.

Pfizer had deze documenten overhandigd aan de FDA om goedkeuring voor zijn vaccin te verkrijgen, maar had bedongen dat de FDA ze pas aan het einde van de 21^ste eeuw openbaar zou maken. Een rechtszaak, aangespannen door een groep bezorgde artsen en de zojuist al genoemde rechter die bereid was tegen de stroom in te gaan, staken daar een stokje voor.

Wolf kreeg bij haar project hulp uit onverwachte hoek. Hoewel de massamedia haar waren gaan boycotten, was ze nog steeds welkom bij de nieuwsshow van Tucker Carlson op het conservatieve Fox en in de War Room-podcast van Steve Bannon, de oprichter van het rechtse internetplatform Breitbart. Bannon hielp Wolf bij het vinden van de experts die ze nodig had.

groene moedermelk

Wolf publiceerde het resultaat van de analyses op dailyclout.io en bundelde een deel als boek. Wie de alternatieve media volgt, heeft inmiddels al veel van de uitkomsten vernomen en weet bijvoorbeeld dat in de documenten sprake is van meer dan 1200 sterfgevallen die bij Pfizer zijn gemeld. Ter vergelijking: in de jaren zeventig haalde de FDA een griepvaccin van de markt na nog geen honderd doden. En bovendien wist Pfizer ook al, nog voordat het uitrollen van de campagnes was begonnen, dat de inhoud van het covidvaccin letterlijk overal in het lichaam terechtkwam. In dierstudies die na WOB-procedures inmiddels ook door de Australische overheid zijn vrijgegeven, vonden wetenschappers van het bedrijf nanodeeltjes van de vaccins met name in de geslachtsorganen van de proefdieren.

Wat in de Pfizer Files staat over gemelde schadelijke effecten bij zwangere vrouwen is soms te gruwelijk om te geloven. In de vrijgegeven documenten is sprake van zwangere vrouwen die na vaccinatie een miskraam kregen. De documenten melden baby’s van gevaccineerde moeders die met hartafwijkingen of andere aandoeningen op de wereld kwamen. Ze vertellen over baby’s die de melk van hun gevaccineerde moeders niet meer konden verdragen en over moeders die zeiden dat hun melk groen of blauw was geworden. In sectie op de overleden baby’s vonden onderzoekers aanwijzingen dat bestanddelen van de vaccins door de placenta hadden kunnen dringen en de foetus hadden bereikt.

Amerikaanse autoriteiten als de FDA wisten dit, of hadden het kunnen weten, net als hun Europese, Australische en Israëlische equivalenten. Toch gaven ze, nadat ze de documenten hadden ontvangen, zwangere vrouwen het dringende advies zich te laten vaccineren.

“Israëlische endocrinologen ontdekten dat mannen vijf maanden na hun covidvaccinatie nog steeds minder zaadcellen aanmaken dan normaal en dat hun zaadcellen minder beweeglijk zijn”

Wie de inhoud van de documenten kent, zal niet direct zeggen dat de verontrustende berichten op de sociale media over vaccinschade bij zwangere vrouwen en baby’s ‘desinformatie’ zijn. Daarvoor zijn de overeenkomsten te opvallend. De inhoud van de Pfizer Files verklaart misschien ook waarom in landen als Engeland, waar het leeuwendeel van de bevolking zich heeft laten vaccineren, het aantal doodgeboren kinderen na de massavaccinaties met ongeveer 10 procent is toegenomen.

verkalkte placenta

De inhoud van de documenten is bovendien in lijn met de bevindingen van verontruste gynaecologen als James Thorpe. Thorpe, die meewerkte aan het project van Wolf, vermoedt dat de covidvaccins de foetus in gevaar kunnen brengen door de placenta te beschadigen. Hij baseert dat vermoeden op scans van de placenta’s van gevaccineerde zwangere vrouwen waarop ongewone patronen van aderverkalking te zien zijn.

De inhoud van de vaccins heeft de placenta waarschijnlijk kunnen beschadigen door de nanotechnologie die Pfizer in zijn mRNA-vaccin heeft gebruikt, schreef Thorpe in een essay. Pfizer verpakte de mRNA-deeltjes van het vaccin in vetachtige bolletjes die ALC-0315 en ALC-0159 heten. Deze nanobolletjes zijn op zo’n manier gemaakt dat ze in het lichaam in letterlijk elk weefseltype kunnen doordringen. Thorpe vond in de medische literatuur een verslag van dierproeven uit 2012, waarin Duitse toxicologen, constateerden dat dit type nanodeeltjes zich kan ophopen in de geslachtsorganen en daar ontstekingen veroorzaakt.

Testes zonder zaadcellen

Overigens lijkt het erop dat de covidvaccins niet alleen de voortplantingsorganen van vrouwen kunnen beschadigen, maar ook die van mannen. Israëlische endocrinologen ontdekten dat mannen vijf maanden na hun covidvaccinatie nog steeds minder zaadcellen aanmaken dan normaal en dat hun zaadcellen minder beweeglijk zijn.

De Duitse emeritus-hoogleraar en patholoog Arne Burkhardt die op verzoek van familieleden sectie verrichtte op tientallen mensen die na hun vaccinatie overleden, vond tijdens zijn autopsies in de testes van enkele mannen bijna geen enkele zaadcel meer. De weefsels die zaadcellen zouden moeten produceren, zaten wel bomvol genetisch materiaal uit de vaccins. “Uiterst verontrustend”, zei de hoogleraar tijdens een presentatie van zijn bevindingen. “Als ik een vrouw was, zou ik geen kinderen willen hebben van een gevaccineerde man.”

Misdaad

Uit steeds meer materiaal blijkt dat de massavaccinaties grote gezondheidsschade hebben aangericht en dat zowel de producent als de autoriteiten daarvan op de hoogte waren. “Dit is de grootste misdaad in de geschiedenis van de mensheid”, hield Wolf haar publiek in Hillsdale College voor. De slachtoffers van die misdaad zijn niet alleen vrouwen en de mannen die op hun overheid, hun krant en hun artsen vertrouwden, maar ook de kinderen die zij hebben verwekt.

Als de nanomoleculen de foetus kunnen bereiken, zullen ze wellicht ook in de foetus de weg weten te vinden naar de klompjes cellen die de geslachtsorganen zullen vormen. Wolf vreest dat de impact van de beschadigingen die ze daar aanrichten zich pas volledig zal openbaren als kinderen die zijn geboren uit gevaccineerde stellen in de puberteit moeten komen, of, nog later, zelf kinderen willen krijgen. Of, zoals Wolf nauwkeuriger formuleert, niet in de puberteit zullen komen. En geen kinderen kunnen krijgen.

Interessant artikel?