Barbara Muller ontdekte ijsbaden en ademsessies als remedie tegen tinnitus
Direct bij binnenkomst bij de Stokholm Changemaking community is een serene rust voelbaar. In het prachtige pand in het centrum van Dordrecht werken mensen aan hun mentale en lichamelijke gezondheid. Oprichter Barbara Muller stortte zich een groot deel van haar leven met ziel en zaligheid op de bescherming van kinderen. Na 13 jaar werd het tijd beter voor zichzelf te zorgen en om te leren omgaan met haar tinnitus (oorsuizen).
Na een lange zoektocht ontdekte ze ademsessies en ijsbaden. Zelf had ze er dusdanig baat bij dat ze ook andere mensen in vertraging wil brengen. ”Dat is belangrijk, omdat we leven in een tijd, waar we op één dag meer prikkels ervaren dan in de Middeleeuwen in een heel leven. In het verkeer, met onze mobiele telefoons, laptops, lawaai, licht. Mensen vergeten letterlijk door te ademen. We leven als mensen in een wereld, waar hart- en vaatziekten doodsoorzaak nummer één zijn. Veel mensen lijden aan stress, zijn moe. We willen mensen handvatten geven om bij zichzelf naar binnen te kijken en dat kan alleen maar als ze zelf de tijd nemen om stil te staan.”
Ademsessie
Barbara vindt het belangrijk dat ik het zelf ervaar en neemt uitgebreid de tijd voor een ademsessie, gevolgd door een ijsbad. “Dat interview komt wel, voel eerst maar wat dit met je doet.” De schoenen gaan uit. In een rustgevende ruimte praten we wat en drinken thee. Zijn er obstakels die ik uit de weg wil ruimen? Goede vraag, wie heeft er geen obstakels? Op een matje op de grond neem ik plaats in yoga houding en adem minutenlang, door de mond, diep in en uit. “Je kunt tintelingen voelen”, zegt Barbara. Het actieve deel van de verbonden ademsessie gaat over in een meer relaxed ademen, liggend op het matje. Barbara’s begeleidende stem valt weg en ik ontspan, val bijna in slaap. Tot ze me terugroept naar het hier en nu. “De ademsessie is voorbij.” Ik voel een soort lome energie. Het is tijd voor het ijsbad. Ik zal er twee minuten in gaan met een temperatuur van 5 graden. Barbara begeleidt me. Ik adem diep in en rustig uit, terwijl ik in één keer ga zitten. “Je bent een van de eersten die geen schrikreactie heeft, terwijl je gaat zitten. Je ademhaling is gelijk goed,” complimenteert ze. De zenuwuiteinden van vooral tenen en voeten zijn voelbaar. De kou doet zeer, maar is goed uit te houden. Barbara blijft tegen me praten en voor ik het weet zit ik er twee minuten in. Wat een ervaring. Energie stroomt door m’n lichaam. Tintelend. Levend. Bruisend. Mijn hoofd is leeg. Barbara vertelt dat ze zelf, doordat ze ijsbaden neemt, veel minder vaak ziek is en het minder snel koud heeft. Ik vind het voor herhaling vatbaar.
“We geven mensen handvatten om bij zichzelf naar binnen te kijken, maar dat kan alleen als ze zelf de tijd nemen om stil te staan”
Redding
Stokholm Changemaking community biedt onder andere masterclasses in leiderschap en manifestatie. Maar ook mensen die worstelen met depressies of een burn-out kunnen hier terecht. Het was Barbara’s redding. “Het Babyhuis en Beschermde Wieg bestaan nu negen jaar. Ik identificeerde me met wat ik deed. Ik stond altijd aan. Wie was ik zonder mijn missie? Op het moment dat ons team zich uitbreidde en taken werden verdeeld, kon ik reflecteren. Ik leerde dat ik vanuit gedrevenheid en wilskracht werkte en dat put uit. Inmiddels voel ik een zuivere connectie tussen wat ik denk en voel. Ik maak voor het eerst tijd voor mezelf.”
Verwarmingsbuis
“Tien jaar geleden kreeg ik tinnitus,” vertelt Barbara. “Van de ene op de andere dag. Ik probeerde ermee te slapen, maar had die piep, een suis, er dwars doorheen. Ik schrok, want ik hou van stilte. Eerst dacht ik dat het een geluid was van het nieuwe huis, de verwarmingsbuis ofzo. Toen ik me probeerde te concentreren, ontdekte ik dat het in mij zat. Ik had het 24/7, in de tijd die voor mij het drukste was. Ik was hard bezig om kinderlevens te redden, tegen het systeem in te gaan.”
Antidepressiva
Barbara had haar hoop gevestigd op de kno-arts. “Hij was voor mij de heilige graal. ‘Die man gaat me redden’, dacht ik. ‘Hij gaat me vertellen wat het is’. Maar nee, hij zag geen afwijking en zei dat ik er 100 mee kon worden, maar het nooit kwijt zou raken. De tranen schoten in mijn ogen. De arts schreef gelijk een batterij aan medicijnen voor, van oxazepam tot antidepressiva. Troep die me niet beter zou maken. Ik heb de recepten verscheurd en in de prullenbak gegooid. Ik heb gehuild en besloot vervolgens zelf op zoek te gaan naar manieren om hier mee te leven. Ik besloot alternatieve wegen te onderzoeken, die wel wetenschappelijk erkend waren. Een op de tien mensen heeft tinnitus en sommige beëindigen hun leven hierdoor. In mijn zoektocht heb ik veel geleerd, maar vooral om organisch en holistisch te kijken. Wat wil het geluid mij vertellen?”
Focus verleggen
“Jarenlang was ik volgens de wet crimineel bezig, omdat ik zwangere vrouwen in nood hielp hun baby anoniem te krijgen en af te staan. Ik redde kinderlevens. Tien jaar geleden werden in Nederland vier tot zes babylijkjes gevonden per jaar. Sinds Stichting Beschermde Wieg is gestart, is dat aantal gezakt naar nul tot één. En dat is het topje van de ijsberg. Moeders die hun zwangerschap kunnen verhullen, kunnen ook verbergen dat zij een baby kregen..” Barbara zegt het nu zonder emotie, maar het raakt haar nog steeds diep. Het werd haar levensmissie op te komen voor deze baby’s en moeders. Een geslaagde missie, want zowel Stichting het Babyhuis als Beschermde Wieg zijn grote landelijke organisaties geworden die levensreddend werk verrichten. Nog steeds zet ze zich daarvoor in, maar nu met meer ruimte voor zichzelf.
Over de tinnitus en hoe ze ermee omging schreef Barbara het boek ‘Onbesuisd’. Ze vertelt dat ze veel positieve reacties ontvangt op haar boek. Mensen hebben zelfs hun geplande euthanasie stopgezet na het lezen ervan. “Na het volgen van masterclasses bij Stokholm ontdekken ze dat er mogelijkheden zijn om je focus te verleggen. Net zoals wanneer je naast het spoor woont; na een tijdje hoor je de trein niet meer.” Daarnaast helpt het volgens haar de kracht van gedachten te kennen. Negatieve om te buigen in positieve.
Van je missie af
“Ik ontmoet in Stokholm veel mensen die moe zijn, zich leeg voelen, niet durven te kiezen of veel ballen in de lucht moeten houden. Het probleem is vaak dat we alles willen beheersen, controle willen hebben. Het hebben van controle is echter het verliezen van vrijheid. Niets is zeker in het leven. Dat hoeft ook niet. Het gaat erom dat jij stevig genoeg staat om mee te bewegen met het leven. Elke gedachte draagt energie bij zich. Positieve gedachten meer dan negatieve. Veel mensen zijn gebroken, omdat ze hun gevoelens niet serieus nemen. Wanneer je staat voor wat je voelt en respectvol je emoties uit, geeft het alleen maar groei in je relaties.”
“Het gaat er niet om hoe vaak je valt, het gaat erom hoe je weer opstaat”
“Stel, je collega zegt iets dat je raakt en kwetst. Soms bevries je op zo’n moment. Je houdt je mond en denkt later ‘waarom kwam ik niet voor mezelf op’? Dit slaat om in frustratie, boosheid en onmacht. Als je je hier bewust van wordt en het gebeurt een tweede keer, dan kun je beter reageren. Je herkent de situatie, erkent wat het met je doet, je geeft er expressie aan op een duidelijke wijze, wat maakt dat jij je grenzen bewaakt, voor jezelf opkomt. Dan is het geen issue meer.” Volgens Barbara zijn er ook mensen die daardoor vleugellam worden. “Die denken vanaf dat moment ‘ik kan maar beter zwijgen, ik ben niet sterk genoeg en hou me liever gedeisd’. Dat maakt veel kapot. Dan ga je op de automatische piloot leven en brokkelt je kracht en eigenwaarde af.”
Vuurtje
“Iedereen heeft een vuurtje in zich en wij stoken dat vuur op”, aldus Barbara. “Een lieve collega zei eens dat mijn vuurtje op een dag uit zou gaan en dat ik vanaf dat moment zou accepteren dat het systeem het systeem is. Ik was er van overtuigd dat dat nooit zou gebeuren.”
“We mogen veel meer in de kracht van ons lichaam geloven. Dat heeft de potentie zichzelf te genezen. Met adem, met kou, een gezonde leefstijl en door positief in het leven te staan. Het is geen hocus pocus, het is allang wetenschappelijk onderbouwd. Als je met liefde anderen aansteekt, kunnen we wakker worden. Dan geloven we niet meer in bureaucraten met macht en staan we op. We leren het kinderen al heel vroeg: pas op, je kunt vallen. Natuurlijk kun je vallen, maar dat is geen reden iets niet te doen. Buiten je comfortzone ligt groei. Ik leer mijn dochters zo vaak ze willen en durven van kliffen te springen, want het geeft ze krachtige vleugels. Het gaat er niet om hoe vaak je valt, het gaat erom hoe je weer opstaat.”
