Gezondheid

Alles gedaan zoals het moest en toch ziek

FotoBigstockphoto

Hun aantal loopt in de duizenden. Toen de overheid ze het afgelopen jaar vroeg om hun mouwen op stropen, gaven ze aan dat verzoek gehoor. En nu hebben ze een dubbel probleem. Ze zijn niet alleen ziek, maar worden ook nog eens niet serieus genomen. 

Elke dag dat Anna Hulshoff in een huisartsenpraktijk haar beroep uitoefent, is er wel een geval van een patiënt die zich sinds de prikcampagnes niet meer helemaal honderd procent voelt. “Deze mensen hebben een breed scala aan klachten”, vertelt Hulshoff. “Soms voelen ze zich minder energiek dan vroeger, soms hebben ze moeite om helder te denken. Ik heb een soort mist in mijn hoofd, zeggen ze. Soms vertellen ze dat ze, terwijl ze vroeger niet vaak ziek werden, nu om de haverklap worden geveld door verkoudheid of griep.”

Of die klachten daadwerkelijk het gevolg zijn van de vaccinaties, kan Hulshoff van achter haar bureau niet achterhalen. Wat ze wel weet, is dat deze groep patiënten grote moeite heeft een arts te vinden die hun klachten serieus neemt.

“Ik ken een geval van een vrouw die na haar coronavaccinatie te maken kreeg met hevige menstruatie. Dat was voor haar uiterst ongewoon en haar huisarts verwees haar door naar een specialist. Ze vroeg haar specialist of de klachten misschien een gevolg waren van de injecties, maar die wuifde haar bezorgdheid weg. Nee hoor, zei ze, dat was allemaal kletskoek van de anti-vaxxers.”

De patiënt in kwestie was door het antwoord niet gerustgesteld en wendde zich tot Hulshoff. Van haar kreeg ze een ander antwoord. “Of die klachten een gevolg waren van de vaccinatie, weet ik natuurlijk niet honderd procent zeker,” zegt de arts. “Maar ik weet wel dat menstruatieklachten een mogelijke bijwerking zijn van de coronavaccins.” Het bijwerkingencentrum Lareb besloot bovendien onlangs nogmaals een onderzoek te doen naar het verband tussen menstruatiestoornissen en coronavaccinaties.

Een pasklare oplossing voor de problemen van deze nieuwe groep patiënten hebben Hulshoff en haar collega’s niet. “We weten nog niet precies wat de bijwerkingen van deze vaccins zijn, laat staan hoe we ze kunnen behandelen,” zegt Hulshoff. “Ik adviseer mijn patiënten om in ieder geval de bijwerkingen te melden bij het Lareb. Bovendien kan ik ze vertellen dat ik hun klachten serieus neem. Dat scheelt vaak al veel.”

“Menstruatieklachten zijn een mogelijke bijwerking van de coronavaccins”

Keur aan klachten

Ook immunoloog, vaccinontwikkelaar en hoogleraar Theo Schetters kent mogelijke gevallen van vaccinatieschade. Sinds hij zich publiekelijk kritisch uitspreekt over de effectiviteit van de coronavaccins, het vaccineren van kinderen en andere facetten van de covidaanpak, ontvangt hij regelmatig mails van patiënten die na hun vaccinaties kampen met ernstige gezondheidsproblemen.

“Het gaat niet om één type klachten,” constateert Schetters. “Het kan gaan om vermoeidheid, neurologische aandoeningen of om problemen met het bewegingsapparaat. Dan moet je denken aan iemand die voor de vaccinaties liep als een kievit, maar nu nauwelijks meer de stoel uitkomt en continu pijn heeft.”

Sommige psychologen interpreteren die verscheidenheid aan klachten als aanwijzing dat de klachten psychosomatisch zijn en meer te maken hebben met mentale processen dan met biologische consequenties van de toediening van de covidvaccins. Waarschijnlijk weten deze psychologen niet dat in de mRNA-vaccins van Moderna en Pfizer een technologie is gebruikt die nog in de kinderschoenen staat.

“Deze vaccins bevatten een genetische code die is verpakt in een bolletje van vetten,” legt de hoogleraar uit. “Na de injectie dringen de bolletjes door in de cellen van het lichaam en komen de stukjes codes vrij. De codes bevatten de instructies voor de cel om spike-eiwitten aan te maken. Die eiwitten prikkelen dan weer het immuunsysteem om antilichamen en T-cellen tegen het coronavirus te maken.”

Deze immuunrespons zou moeten beschermen tegen het coronavirus. Of dat ook echt gebeurt is weer een ander verhaal, maar dat de lipide bolletjes hun werk doen, dat staat vast. Ze presteren zelfs te goed, vreest Schetters. “De vaccinproducenten gingen er aanvankelijk van uit dat na injectie de lipide bolletjes de spiercellen in de schouders opzoeken en zich niet verder door het lichaam verspreiden. En dat, weten we inmiddels, klopt niet.”

Na injectie verspreiden de lipide bolletjes zich door het hele lichaam, blijkt uit dierstudies en pathologisch onderzoek. Ze komen terecht in het beenmerg van de botten, de lever, de geslachtsorganen – overal. Toen Schetters zich ging verdiepen in de literatuur over de vetbolletjes in de mRNA-vaccins, werd hem duidelijk dat de bolletjes eigenlijk niet thuishoren in vaccins.

“Deze LNP-mRNA-constructen, zoals ze eigenlijk heten, zijn ontwikkeld voor gentherapie,” zegt hij. “Ze zijn bedoeld om bij mensen, bij wie door een genetisch foutje een stukje van het DNA is beschadigd, een stukje genetisch materiaal in de cellen te brengen om de fout te corrigeren. Dat moet liefst in alle cellen gebeuren en vanuit die gedachte zijn deze bolletjes ontwikkeld.”

Meldingen

Als de bolletjes in cellen doordringen, kunnen ze volgens dierstudies ontstekingen veroorzaken en volgens reageerbuisonderzoek misschien ook de werking van het DNA ontregelen. Gebeurt dat in de lever, dan is hepatitis een mogelijk gevolg. Gebeurt dat in de hartspier, dan kunnen myocarditis en pericarditis ontstaan.

“Bij een heleboel mensen gebeuren al deze dingen gelukkig niet,” zegt Schetters. “Maar bij een aantal gebeuren ze wel. We beginnen nu pas een beeld te krijgen van de mogelijke bijwerkingen en ze zijn bijzonder divers. Ik ben bang dat er de komende jaren nog meer bijwerkingen aan het licht zullen komen.”

De eerste ruwe gegevens staan al in de databanken die bijwerkingen van vaccins of medicijnen in het algemeen registreren, zoals het Amerikaanse Vaccine Adverse Events Reporting System (VAERS) of de European Database of Suspected Adverse Drug Reaction Reports (EudraVigilance). “Je kunt wetenschappelijk weinig met die gegevens,” zegt Schetters. “Maar de grote aantallen meldingen van bijwerkingen en sterfgevallen geven wel een duidelijk signaal dat er iets aan hand is. Een signaal dat artsen en gezondheidsautoriteiten serieus zouden moeten nemen.”

In Nederland verzamelt het bijwerkingencentrum Lareb dit soort gegevens. De teller van het aantal sterfgevallen dat volgens nabestaanden of artsen mogelijk verband houdt met de vaccinaties nadert de zevenhonderd, het aantal ernstige tot zeer ernstige bijwerkingen staat op ruim vijfduizend. Het Lareb beklemtoont op zijn website dat ‘een gemelde bijwerking niet altijd door het vaccin veroorzaakt hoeft te zijn’. Aan de andere kant pikken systemen als die van het Lareb, VAERS en EudraVigilance slechts enkele procenten op van het totaal aan bijwerkingen.

“We beginnen nu pas een beeld te krijgen van de mogelijke bijwerkingen en ze zijn bijzonder divers”

Barsten in de censuur

In Nederland is slechts een handjevol artsen bereid de klachten van deze groep patiënten serieus te nemen. De gezondheidsautoriteiten doen alsof het probleem niet bestaat en de media vegen het onder het tapijt. In Duitsland lijkt de situatie minder ongunstig. Daar publiceerde het dagblad Die Welt in april 2022 een reportage waarin patiënten en hun advocaten openlijk spraken over hun vaccinatieschade en hun strijd om erkenning en schadevergoeding. Volgens Die Welt hadden sinds het uitrollen van massavaccinaties inmiddels 246 patiënten met vaccinatieschade een zaak aangespannen om bijvoorbeeld hun ziektekosten vergoed te krijgen.

Naast Die Welt laat ook de Duitse publieke omroep MDR zich niet onbetuigd. In TV-reportages en in artikelen op hun website schetsen journalisten van de omroep portretten van patiënten als de 26-jarige Thorben, die na zijn Pfizerprik myocarditis kreeg en door zijn behandelaar werd doorverwezen naar een kliniek voor psychosomatische klachten. Pas toen Thorben op eigen initiatief een MRI liet maken, werd duidelijk dat zijn hartspier was ontstoken.

Ook in Duitsland is vaccinatieschade een taboeonderwerp. Dat ondervond Harald Matthes, hoogleraar aan de Berlijnse medische universiteit Charité. Toen Matthes onlangs de eerste resultaten van zijn onderzoek naar de bijwerkingen van de coronavaccins publiceerde, distantieerde de universiteit zich van zijn werk en persoon. Matthes’ studie, die suggereerde dat bijna een procent van de gevaccineerden kampt met serieuze nevenwerkingen, verdween van de website van Charité. Dat laat echter niet onverlet dat de Duitse massamedia het onderwerp van vaccinatieschade in ieder geval durven aan te snijden en kritische wetenschappers en artsen een podium bieden.

Niet verdiend

In Nederland is het nog niet zover. Het stilzwijgen is nog volkomen. Wetenschappers als Schetters en artsen als Hulshoff, die openlijk durven te tornen aan de veiligheid en werkzaamheid van de vaccins moeten vechten tegen ongeloof, spot en vijandigheid. Ze krijgen wel eens het verwijt dat ze aandacht nodig zouden hebben.

Hetzelfde beweren de schadesceptici over de melders van de sterfgevallen en de bijwerkingen die Lareb heeft ontvangen. “Al deze meldingen zouden dus het werk zijn van verwarde mensen die geloven in samenzweringen, of mensen die aandacht willen?” vraagt Schetters retorisch. “Sorry, maar dat is nonsens.”

Alles wijst erop dat er een probleem is met de vaccinaties, vindt Schetters. “Er is een groep die door de vaccins gezondheidsproblemen heeft. Deze mensen hebben niets fout gedaan. Ze hebben de informatie van hun overheid vertrouwd en gedaan wat ze dachten dat goed was. Ze verdienen het om serieus genomen te worden, zodat de wetenschap kan gaan zoeken naar een behandeling. En ze verdienen het zeker niet om afgeserveerd te worden als een stelletje simulanten.”