In dialoog: The Optimist en B Informed Media
Sinds kort werken de redacties van The Optimist en B Informed Media samen. Hoofdredacteur Brian de Mello van The Optimist en hoofdredacteur Carla de Ruiter van B Informed Media vertellen in een dialoog aan elkaar over hun achtergrond en hun ambities voor de toekomst.
Brian: Wie is Carla?
Carla: Ik ben sinds 1 oktober 2021 hoofdredacteur bij B Informed Media, een online multimediplaform. We zijn nu een paar maanden online te vinden op www.binformedia.nl
Ik richtte ooit Pioniers Magazine op, en daar kunnen mensen mij nog wel van kennen. Daar was ik zes jaar lang hoofdredacteur. Dat was een online magazine voor nieuw leiderschap en betekenisvol ondernemen. Ooit gestart als magazine voor vrouwen. De bladen die er toen waren voor vrouwen stonden vol met oude ideeën over vrouw-zijn. Over schoonheid en over liefde. Veel te veel de zoetsappige en verzorgende kant. Ik herkende me daar ook niet in. Ik ben juist geïnteresseerd in wat er in de maatschappij aan de hand is: politiek, economie, filosofie, hoe de mens zich verhoudt tot allerlei maatschappelijke thema’s. Destijds was de Ode het enige blad waar ik dat wel in terug zag.
Ik wilde met mijn visie op leiderschap voor vrouwen aan de slag en daar meer bekendheid aan geven. In de traditionele media kwam ik daar drie jaar lang niet tussen. Toen ben ik het zelf maar gaan doen. Op het eerste magazine dat uitkwam reageerden vooral mannen: “wat een gaaf blad maar waarom staan er zoveel vrouwen in?” Dat vond ik echt typerend. Ik kreeg maar van een enkele vrouw een reactie. Uiteindelijk zijn we als redactie veel sneller naar een M/V tijdschrift gegaan en trok dat ook meer de interesse van vrouwen.
Brian: Is er iets veranderd voor je gevoel in die man-vrouwverhoudingen?
Carla: Nee, eigenlijk niet, het is daar veel te hardnekkig voor. Ik las ergens dat het nog honderdvijftien jaar duurt voor er gelijkheid is, dus dat zouden we dan ook niet meer meemaken. In mijn boek over Pionierend Leiderschap dat in november uitkomt, beschrijf ik hoe het wél kan. Als je het niet bij de kern aanpakt, dan verandert het niet. En met de kern bedoel ik dat je de oude ideeën die door de cultuur erin gebracht zijn en zo zijn gegroeid, bewust maakt en mensen een keus laat vanuit vrijheid.
“Systemen van nu zijn zo vastgelopen en de onvrede is zo groot, met name bij overheidsinstellingen en in zorgorganisaties, dat daar geen eer meer aan te behalen valt.”
Tegelijkertijd heb ik vijfentwintig jaar als leidinggevende, crisismanager en interimmanager gewerkt. Overal waar de nood hoog was, waar directies met de handen in het haar zaten, vond ik het leuk om daar die organisaties weer werkbaar te maken. Het werd een specialiteit van me om verwaarloosde organisaties (en die zijn er erg veel) op orde te brengen. Nu wil ik dat voorlopig niet meer omdat het zou betekenen dat je alleen maar meehelpt aan het afbreken van oude systemen in zieke omgevingen. Systemen van nu zijn zo vastgelopen en de onvrede is zo groot, met name bij overheidsinstellingen en in zorgorganisaties, dat daar geen eer meer aan te behalen valt. Ik wilde ergens werken waar ik weer kan opbouwen en vol enthousiasme. Zo kwam ik in contact met Nico Sloot, een van de initiatiefnemers van B Informed Media.
Carla: Vertel jij eens iets over jouw achtergrond en hoe je bij The Optimist terechtkwam?
Brian: Ik heb een achtergrond op het gebied van marketing en communicatie, een hele commerciële kant. Ik studeerde economie en deed dat met veel plezier. Vanaf 2001 startte ik mijn eigen bedrijf in marketing. Na zo’n vijftien jaar was dat wel klaar. Ik vond schrijven en communicatie leuk. Iemand belde mij voor een column voor The Optimist. Dat wilde ik wel en dat groeide uit tot ik in 2019 ben begonnen als hoofdredacteur. Ik had nooit gedacht dat ik dat zou doen. Terwijl mijn moeder van tweeënnegentig dat al zei toen ik nog een jochie van tien was, dat ik journalist zou worden. Ik maakte toen al blaadjes voor de tennisclub op de typmachine. Dat deed ik ook voor de schoolkrant en later op de universiteit voor het faculteitsblad, en ook later weer bemoeide ik me met de bedrijfsbladen voor de organisaties waar ik werkte. In 2010 begon ik als vrijwilliger met een vaste column in het magazine van een patiëntenvereniging. Dat werd, achteraf gezien, het opstapje naar The Optimist.
Carla: Was het voor jou een bewuste keuze om geen journalistiek te studeren?
Brian: Ja, ik vond journalistiek in die tijd te droog. Ik had een hele leuke, inspirerende economieleraar en dat was voor mij de aanzet om economie te gaan studeren.
Carla: We hebben allebei geen journalistieke achtergrond. In de tijd van Pioniers Magazine werkte ik niet met journalisten. Als ik ze vroeg waar ze pionier in waren moesten ze me dat antwoord schuldig blijven. Met name ondernemers zijn dat wél. Uiteindelijk in het eindresultaat was daar geen verschil in te merken omdat de invalshoeken altijd origineel waren en de kwaliteit hoog. Nu werk ik wel met journalisten en dat vind ik erg leuk. Er gaat soms nog een wereld voor me open over hoe de traditionele mediawereld werkt.
Brian: Ik heb veel geleerd van een vorige hoofdredacteur. In het begin kreeg ik mijn artikelen vol commentaren in rood terug van hem.
“Het middenveld was altijd een veilige haven voor de vrije geest. Omdat je er te weinig van af wist om een mening te geven, maar dat is bijna niet meer acceptabel sinds corona.”
Carla: Als je kijkt naar deze tijd en het hoofdredacteurschap, wat vind jij dan spannend?
Brian: De drie kampen waar we in zitten. Voor, tegen en midden. Vroeger had je alleen voor en tegen. Nu komt dat midden erbij. Dat is meestal de grootste groep van de maatschappij. Die wordt met name door voor en tegen in de mangel genomen en dat levert een heel warrig krachtenveld op. En het voorheen neutrale middenveld voelt zich gedwongen om een kamp te kiezen. Terwijl dat middenveld altijd een veilige haven was voor de vrije geest. Omdat je er te weinig van af wist om een mening te geven, maar dat is bijna niet meer acceptabel sinds corona.
Verder willen we een positief geluid laten horen in deze tijd. Ik moet vaak uitleggen dat ‘optimistisch’ niet wil zeggen dat we alleen maar klakkeloos positief over iets schrijven. Er moet een bepaalde balans zijn. Ik zie het als mijn taak om samen met mijn team die balans te herstellen rondom maatschappelijke thema’s. Al was het maar om de mentale gezondheid van Nederland en België te verbeteren, want het effect van negatieve berichtgeving op onze gezondheid wordt helaas behoorlijk onderschat.
Brian: En wat vind jij spannend in je vak?
Carla: Wat ik ingewikkeld vind is het censuur verhaal. Zonder dat je er invloed op kunt hebben kan een artikel gecensureerd worden terwijl we niets raars schrijven. Dat is in het algoritme geregeld. Onze journalisten worden van LinkedIn gehaald als ze een artikel doorplaatsen. De ene week wordt een artikel 7000 keer gelezen en een andere keer maar 150 keer. Dat verschil is veel te groot.
Brian: Daar hebben wij gelukkig geen last van maar dat herken ik wel van andere mediacollega’s.
Carla: Ik maak me daar soms wel zorgen over. We zijn een online platform en er zijn geluiden over een digitale toegang die er op Europees niveau zou komen. Wie mogen er straks wel en niet op het internet? Je kunt je nog geen voorstelling maken hoe dat er uitziet. Ik vind dat ook zorgwekkend omdat het in strijd is met de universele rechten van de mens. Tegelijkertijd kijk ik liefst naar een ander beeld van de toekomst. Ik ben zelf een rasoptimist. Als iedereen linksaf gaat en negatief is, ga ik de andere kant op en zie overal mogelijkheden.
Carla: Kijk jij rooskleurig naar de toekomst?
Brian: Ja, ik moet wel. Ik heb twee pubers thuis die ik het beste gun en zie het als mijn morele plicht om optimistisch te zijn. Ook al wordt het misschien minder rooskleurig voor de volgende generatie. Mijn ouders kwamen uit Indonesië. Zij zijn met de laatste golf Indische Nederlanders gerepatrieerd en moesten hier helemaal opnieuw beginnen. Terwijl ze het daar goed hadden. Ik ben opgevoed met het idee dat de wereld kan veranderen. Zorg goed voor jezelf en je dierbaren, doe je best en verwacht het onverwachte. Dus in die zin hangt het ‘naar de toekomst kijken’ voor een groot deel van jezelf, van jouw mindset af. Ik ga niet meedoen met het collectieve negativisme.
Brian: Jij bent niet voor niets bij B Informed Media, jij hebt een missie.
Carla: Ja, wat ik mooi vind aan de missie is dat het een missie voor de komende honderd jaar is, ten behoeve van de volgende generaties. Wij willen bijdragen aan de herverbinding van de natuur, alle ecosystemen weer terug in balans te brengen. Daarnaast staan we voor een kanteling van de huidige economie naar een betekeniseconomie; de betekeniseconomie is een maatschappelijke ontwikkeling waarbij de menselijke behoefte aan zingeving en betekenisgeving steeds meer het menselijk gedrag bepaalt. We hebben een formule waarbij mensen mede-eigenaar kunnen worden zodat ze inspraak hebben op onze bedrijfsmatige en inhoudelijke processen. Op deze manier zijn we totaal anders met media bezig en dat vind ik mooi.
Brian: Wij zitten op hetzelfde spoor ter voorbereiding en willen daarmee ook meer betrokkenheid van mensen die geloven in een positieve levensstijl. Het is helemaal van deze tijd om in termen van coöperatie en co-creatie te denken!
Carla: Precies! Er komt een tijd dat mensen meer overschakelen naar alternatieve media en geen regulier journaal kijken. Dat is in Duitsland inmiddels al realiteit. Ik heb het trouwens liever over nieuwe media omdat ik fan ben van de uitspraak dat je oude systemen niet moet veranderen maar ze met nieuwe alternatieven overbodig moet maken. Om die reden werken we met veel andere partijen samen die raakvlakken hebben met onze missie, zoals jullie. Samen staan we sterk!
